86. rocznicę wybuchu II wojny światowej w Wieluniu poprzedzi koncert 31 sierpnia

Wieluń przygotowuje się do uroczystych obchodów 86. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Główne uroczystości będą miały miejsce 1 września, ale wcześniej przygotowano szereg wydarzeń, które nawiązują do tragedii miasta. Odbył się już spektakl plenerowy „Spotkać Prospera” Teatru Woskriesiennia ze Lwowa, zorganizowany przez Wieluński Dom Kultury, a 31 sierpnia odbędzie się uroczysty koncert.

Za chwilę mamy uroczystości pierwszowrześniowe, przy okazji których odbywa się już kilka lat z rzędu koncert wyjątkowy. Staram się, żeby był za każdym razem inny – mówi Elżbieta Kalińska, dyrektorka WDK-u. – Tym razem 31 sierpnia odbędzie się koncert pod nazwą „Muzyka Mistrzów w Wieluniu” w wykonaniu Wrocławskiej Orkiestry Wszechmuzycznej. Będzie trochę poważnych utworów, ale i tych ku pokrzepieniu serc. Bo w końcu wygraliśmy tę wojnę i musimy o tym pamiętać również 1 września. Myślę, iż będzie trochę radości, trochę refleksji. Zapraszam do parku im. Żwirki i Wigury.

Koncert POJEDNANIE to drugi występ tej orkiestry w Wieluniu upamiętniający wydarzenia minionego wieku. W tym roku orkiestra pokaże się w bardziej rozrywkowej odsłonie, wykonując nie tylko muzykę klasyczną, ale również utwory musicalowe:

Maurycy Moszkowski – Suita orkiestrowa nr 1
Nędznicy – I Dreamed a Dream, Empty Chairs at Empty Table
Piękna i Bestia – Beauty and the Beast
Skrzypek na dachu – Sunrise Sunset

Solistką wieczoru będzie Magdalena Dudek, a całością zadyryguje Dominik Kozłowski.

Dzień później:

1 września jak co roku w Wieluniu o godz. 4.40 zabrzmią syreny alarmowe. Następnie wybrzmi 12. uderzeń Dzwonu „Pamięć i Przestroga” symbolizującego 1200 mieszkańców Wielunia, którzy ponieśli śmierć 1 września 1939 roku. Następnie mieszkańcy i zaproszeni goście będą świadkami przekazania ognia pokoju przez biegaczy z Polskiej Nowej Wsi pod Opolem sztafetom z Burzenina, Sieradza i Ostrzeszowa. Po oddaniu hołdu ofiarom bombardowania zostanie odegrany i odśpiewany hymn państwowy oraz podniesiona flaga państwowa.

W Wieluniu, leżącym 20 km od granicy z państwem niemieckim, nie stacjonowały oddziały wojskowe, nie było umocnień militarnych ani obrony przeciwlotniczej. Nie występował zatem żaden powód do brutalnego ataku na miasto. U podstaw inwazji na Wieluń leżała koncepcja niemieckiej wojny błyskawicznej – Blitzkriegu – oddziaływania w sposób szybki i bezlitosny. Wczesnym rankiem 1 września 1939 r. miasto było jeszcze uśpione, nieliczni mieszkańcy budzili się i rozpoczynali swoje codzienne obowiązki.

W tym czasie niemieckie samoloty przekroczyły granicę państwa polskiego. Niemieccy piloci startowali z lotnisk znajdujących się na Opolszczyźnie m.in. Nieder-Ellguth (obecnie Ligota Dolna) oraz Neudorf (obecnie Polska Nowa Wieś). Junkersy 87B, zwane sztukasami obniżyły pułap lotu i piloci rozpoczęli bezkarny atak.
Ostateczne skutki kilku nalotów na miasto były tragiczne – śmierć poniosły setki osób, spośród 16 tysięcy jego mieszkańców. Zniszczeniu uległa większa część zabudowy centrum Wielunia, w tym ważne obiekty m.in. szpital, w którym zginęły co najmniej 32 osoby, czternastowieczny kościół, synagoga, hotel,
bursa Gimnazjum oraz dziesiątki zabytkowych kamienic mieszczańskich.

Wieluń jest symbolem niczym nieuzasadnionej przemocy. Miastem wobec którego złamano wszelkie normy prawne i moralne, a zastosowano „prawo” wojny totalnej. Wojny, która niosła ze sobą zniszczenie, ból, śmierć cywilów, w tym dzieci i kobiet. Taką była II wojna światowa, której pierwszy dramat ludności cywilnej rozegrał się w Wieluniu, mieście o siedmiowiekowej historii.