BWP K21

K21 / fot. Siły Zbrojne Korei Południowej, CC-BY-SA 3.0

Już w 1999 roku Koreański Narodowy Instytut Badań Naukowych nad Obronnością (ADD), podjął decyzję o opracowaniu własnej wersji bojowego wozu piechoty. Państwa o wysokim stopniu uprzemysłowienia i posiadające doświadczenie w konstruowaniu wozów bojowych, są w stanie dostarczyć własnym siłą zbrojnym triadę podstawowych pojazdów bojowych- czołgi podstawowe, bojowe wozy piechoty i haubice samobieżne. Nie inaczej postrzegali to zagadnienie koreańscy decydenci z sektora zbrojeniowego. Po zbudowaniu własnego czołgu K1 ROKIT oraz haubicy samobieżnej K9 Thunder, przystąpiono do budowy bojowego wozu piechoty pod nazwą KNIFV (Korea Next-generation Infantry Fighting Vehicle).

Przemysł zbrojeniowy Korei już od 1986 roku produkował wóz bojowy K200 KIFV (Korea Infantry Fighting Vehicle), jednak ten pojazd oparto na konstrukcji transportera opancerzonego M113 i nie był to w pełni nowoczesny wóz bojowy. Na początku 2005 roku w koncernie Doosan Infracore powstały trzy prototypy XK21 (K300) w celu przebadania wszystkich podstawowych elementów nowego pojazdu. Dla porównania rozwój naszego Borsuka opierał się raptem tylko na jednym prototypie. Oczywiście tak jak w wypadku pozostałych pojazdów, Koreańczycy posiłkowali się sprawdzonymi technologiami państw zachodnich, takich jak np. aluminiowy pancerz 2519-T87 o zwiększonej odporności na pękanie korozyjne pod wpływem naprężeń, a także służąca jako dodatkowe wzmocnienie opancerzenia osłona ceramiczna plus włókno szklane, technologia zapożyczona z amerykańskich opracowań eksperymentalnego amfibijnego wozu bojowego EFV.

Na szybkie tempo prac projektowych, niebagatelny wpływ miało także posiadanie przez armię koreańską rosyjskich wozów tej kategorii BMP-3 (33 pojazdy dostarczone w latach 1996-98, plus 37 szt. w latach 2005-06), pozwoliło to konstruktorom wypracować odpowiednią koncepcję ochrony nowego wozu przed uzbrojeniem głównym rosyjskich wozów bojowych, które potencjalnie mogą się znaleźć w arsenale północnego nieprzyjaciela i w chińskich wojskach lądowych, definiowanych przez Seul jako potencjalne zagrożenie.

Próby poligonowe zakończono w 2007 roku i po usunięciu, jak się okazało drobnych usterek, w listopadzie 2009 roku ruszyła produkcja seryjna bojowych wozów piechoty K21 (po dziesięcioletnim okresie rozwoju). Armia Republiki Korei planowała wcielić do służby około 466 BWP.

Grafika: Jarosław Janas

Koreański wóz wyposażony jest w turbodoładowany silnik wysokoprężny D2840LXE V-10 firmy Doosan o mocy 750 KM. Przy masie 25,6 tony, daje mu to stosunek mocy do masy około 29 KM/t. W pojazdach późniejszych serii montuje się silnik o mocy 840 KM. Z silnikiem współpracuje przekładnia bezstopniowa HMPT 500-4EK firmy S&T Dynamics. Przekładnia produkowana jest na licencji i oparte na znanej HMPT 800 firmy L-3 Communications. Moc silnika pozwala uzyskać prędkość maksymalną 70 km/h po drogach i 40 km/h w terenie, prędkość w wodzie wynosi 6 km/h (wg. innych źródeł 7 km/h). Do pływania pojazd wykorzystuje oryginalne rozwiązanie- specjalne poduszki powietrzne, napełniane powietrzem przed forsowaniem przeszkody wodnej i wysuwane spod bocznych osłon układu bieżnego.

Zawieszenie tradycyjnie w Korei oparto na układzie hydropneumatycznym, podobnym do zastosowanego w K2 Black Panther, jednak koła nośne nie mogą być indywidualnie sterowane, dlatego K21 nie może pochylać się w dowolnym kierunku. Pojazd posiada klasyczny układ konstrukcyjny, w kadłubie z przodu po prawej stronie umieszczono układ napędowy, po lewej znajduje się stanowisko kierowcy. W tylnej części kadłuba znajduje się przedział desantowy dla dziewięciu żołnierzy. W środkowej części kadłuba umieszczono dwuosobową wieżę z dowódcą i operatorem uzbrojenia.

Jako uzbrojenie główne zastosowano działko automatyczne 40mm L/70 K40 firmy S&T Dynamics, będące licencyjną wersją szwedzkiego działa Bofors 40mm, w które uzbrojony jest także pojazd CV9040. Armat zasilana jest dwustronnie, dwoma magazynkami po 24 pociski w każdym. Wybranie tak nietypowego dla BWP uzbrojenia jest z punktu widzenia Koreańczyków jest jak najbardziej zasadne, gdyż duży kaliber armaty pozwala na zwiększenie zasięgu i skuteczności uzbrojenia głównego, w tym do celów powietrznych (Bofors 40mm powstało pierwotnie jako działko plot). Dodatkowo stosuje się zintegrowany karabin maszynowy 7,62 mm M60E42. Na lewym stelażu wieży montuje się podwójną wyrzutnię rakiet przeciwpancernych AT-1K Raybolt (kor. Hyeongung).

Bojowy wóz piechoty K21 stał się celem kampanii marketingowej, mającej na celu sprzedaż tego udanego pojazdu za granicę. Wozem K21 starano się zainteresować siły zbrojne Azerbejdżanu, Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich. K21 jako jeden z trzech wozów bojowych dla Polski, bardzo spodobał się polskiemu MON, które wyraziło chęć zakupu także i tego pojazdu, dodatkowo także cięższego pojazdu AS21 Redback (ten pojazd bierze udział w australijskim przetargu). Jak obliczyli eksperci, planowane wydatki mają sięgnąć kwoty minimum 750 mld PLN w ciągu siedmiu lat, czyli jakieś 110-120 mld rocznie. To więcej niż wynosi cały budżet MON w tym (58 mld) i przyszłym (82 mld) roku.