Na wstępie należy zaryzykować sformułowanie być może trywialne, ale jakże prawdziwe, iż wojskowość zawsze generowała dynamiczne zmiany w obrębie technologii i to nie tylko militarnych. Możemy zaryzykować hipotezę, iż współcześnie mamy do czynienia z niespotykaną wcześniej dynamiką tego rodzaju zmian. Dzieje się tak zarówno w kontekście poszczególnych konfliktów zbrojnych, jak wojna obronna Ukrainy, ale i modelowania potencjalnego przyszłego pola walki. Zauważmy, iż już sama wielodomenowość w działaniach sił zbrojnych stała się nie tyle wizją przyszłości, ale przeszła granicę implementacji i budowy niezbędnych kwestii doktrynalnych oraz powiązanych z nimi technologii. Mówimy o stawianym planistom, analitykom i wojskowym konkretnym zadaniom, które zawsze będą rozbijały się o pytania skierowane do inżynierów, projektantów, innowatorów, a choćby futurystów. Odnoszące się oczywiście do tego, co jest już teraz dostępne, a co będzie dostępne w przyszłości w zakresie **nowych i przełomowych technologii**.