W mediach społecznościowych pojawiły się wpisy poddające w wątpliwość liczbę ofiar Holokaustu. Dowodem na mniejszą liczbę ofiar mają być tatuaże więźniów, zawierające ograniczony zakres numerów. W rzeczywistości praktyka tatuażu była unikalna dla Auschwitz i nie obejmowała innych niemieckich nazistowskich obozów. Tatuaże otrzymali jedynie zarejestrowani więźniowie (około 400 000 osób), natomiast większość ofiar została zamordowana tuż po przybyciu i nie była numerowana. Manipulacje zakresem numerów stanowią celową formę dezinformacji, służącą fałszowaniu pamięci i umniejszaniu wymiaru Holokaustu.
Analiza
Więcej o naszym systemie oceniania:Na portalu X pojawił się post z następującym opisem:
Czy zauważyłeś, iż numery tatuowane na Żydach nigdy nie mają więcej niż sześć cyfr?
Źródło: x.comJest to przykład rewizjonistycznej narracji o Holokauście, która przybiera różne formy: od znacznego zmniejszania szacowanej liczby ofiar, przez podawanie w wątpliwość istnienia komór gazowych i obozów zagłady, aż po twierdzenie, iż ludobójstwo w niemieckich obozach nazistowskich nigdy nie miało miejsca. Według danych w trakcie Holokaustu naziści oraz ich sojusznicy i kolaboranci zamordowali łącznie 6 milionów Żydów.
W tym konkretnym poście dezinformacja przybrała formę zadanego pytania. Formułowanie pytań, które podważają oczywiste fakty lub wzbudzają nieuzasadnione wątpliwości, może zachęcać do podważania prawdy, choćby jeżeli w samych pytaniach nie ma bezpośredniej dezinformacji.
W komentarzach do powyższego wpisu można znaleźć więcej przykładów poddawania w wątpliwość liczby ofiar na podstawie zakresu numerów z tatuaży. W jednym z takich komentarzy czytamy:
Wygląda na to, iż potrzebowaliby znacznie więcej numerów, żeby dobić do tych sześciu milionów. Nie wspominając już o marnowaniu czasu w identyfikowanie kogoś, kogo i tak zaraz się „załatwi”.
Źródło: x.comMit o powszechności tatuowania numerów
Na dezinformujący wpis użytkownika @GarbageHuman24 odpowiedziało Muzeum Auschwitz, publikując na swoim profilu X post.
Źródło: x.comW powyższym wpisie jasno wyjaśniono, iż tatuowane numery więźniów stosowano tylko w jednym niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i zagłady – Auschwitz. Inne obozy stosowały odmienne systemy identyfikacji i nie tatuowały więźniów.
Ciągłe numery przypisywano wyłącznie tym osobom, które oficjalnie zarejestrowano jako więźniów obozu. Według oficjalnych danych z około 1,3 miliona osób deportowanych do Auschwitz jedynie około 400 000 zostało zarejestrowanych i otrzymało tatuowane numery. Pozostałe około miliona osób, zostało zamordowanych natychmiast po przybyciu w komorach gazowych, nie przechodząc przez proces rejestracji i nie otrzymując tatuażu. Ponadto tatuaży nie otrzymywali wyłącznie Żydzi. Tatuowano także m.in. Polaków, Romów czy sowieckich jeńców wojennych.
W swoim wpisie Muzeum Auschwitz podkreśliło, iż celem takich przekłamań jest znieważanie pamięci ofiar i podważanie prawdy historycznej:
Sugestia, iż każdy żydowski ofiara Holokaustu otrzymała tatuaż z numerem oraz próby wykorzystywania ograniczonego zakresu numerów do podważania skali ludobójstwa są nie tylko faktograficznie błędne, ale stanowią celową manipulację stosowaną przez negacjonistów.
Negowanie Holokaustu poprzez cyniczne gry słów i deprecjonowanie ludzkiego cierpienia jest atakiem na pamięć, prawdę i godność ofiar. Takie praktyki propagują dezinformację i sprzyjają nienawiści.
Numery więźniów
Numery więźniów miały służyć skuteczniejszej administracji niemieckich nazistowskich obozów. Stanowiły najważniejszy element systemu dehumanizacji i kontroli nad deportowanymi. Jednak w całym systemie obozów nie istniała jedna zasada przypisywania numerów więźniom. Tatuowanie numerów stosowano tylko w jednym niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i ośrodku zagłady – Auschwitz. System numeracji więźniów w Auschwitz stanowi dowód na przemysłową skalę Holokaustu i systematyczną dehumanizację ofiar.
Obóz koncentracyjny i zagłady Auschwitz
Niemcy zamordowali w Auschwitz co najmniej 1,1 mln osób. 90 procent ofiar stanowili Żydzi. Obóz Auschwitz był największym hitlerowskim obozem koncentracyjnym, czyli miejscem stopniowego wyniszczania więźniów. Równocześnie był też największym ośrodkiem zagłady, czyli natychmiastowej, bezpośredniej i masowej eksterminacji.
Obozy koncentracyjne i obozy zagłady to dwa różne typy niemieckich obozów z okresu II wojny światowej, które miały odmienne cele i funkcje. W obozach koncentracyjnych więźniowie byli przetrzymywani, wykorzystywani do ciężkiej, niewolniczej pracy i stopniowo wyniszczani. Natomiast w obozach zagłady większość ofiar była mordowana w komorach gazowych natychmiast lub w krótkim czasie po przybyciu.
Podsumowanie
W mediach społecznościowych pojawiły się wpisy poddające w wątpliwość liczbę ofiar Holokaustu. Dowód mają stanowić tatuaże więźniów, zawierające ograniczony zakres numerów. W rzeczywistości praktyka tatuażu była unikalna dla Auschwitz i nie obejmowała innych niemieckich nazistowskich obozów. Dane Muzeum Auschwitz jednoznacznie wskazują, iż tatuaże otrzymali jedynie zarejestrowani więźniowie (około 400 000 osób), natomiast większość ofiar została zamordowana tuż po przybyciu i nie była numerowana. Manipulacje zakresem numerów stanowią celową formę dezinformacji, służącą fałszowaniu pamięci i umniejszaniu wymiaru Holokaustu.
Źródła
Muzeum Auschwitz-Birkenau: Serie numerowe więźniów
Muzeum Auschwitz-Birkenau: Historia, Zagłada
United States Holocaust Memorial Museum: Ilu Żydów zginęło w trakcie Holokaustu?
Dzieje.pl: Niemiecki obóz Auschwitz – miejsce męczeństwa ponad 1 mln ludzi
