Wiodła wygodne życie w Londynie w względnym zapomnieniu, dopóki jej ojciec, wszechmocny przywódca Turkmenistanu, nie wezwał jej do domu w Aszchabadzie i nie wepchnął na scenę polityczną. To było prawie pięć miesięcy temu.
Teraz Oguldżachan Atabajewa jest stale obecna w ściśle kontrolowanych przez państwo mediach, w centrum uwagi obok swojego brata i nominalnego prezydenta, Serdara Berdymuchamedowa, oraz najwyższego przywódcy kraju, Gurbanguły Berdymuchamedowa. Atabajewa odgrywa dużą rolę publiczną, piastując niepozorny tytuł wiceprezesa ds. działań medycznych w Fundacji Gurbanguły Berdymuchamedowa. Jest jasne, że przygotowuje się ją do objęcia jednego z kluczowych stanowisk w rodzinnym biznesie zarządzania Turkmenistanem, chociaż prawdopodobnie tylko jej ojciec wie jakie to będzie stanowisko.
Wywiad z 24 kwietnia, udzielony po angielsku i wyemitowany przez stację telewizyjną Al-Arabia, prezydent dał wskazówkę, iż jego córka będzie pełnić funkcję wysłannika rodziny na zewnątrz, ułatwiając Turkmenistanowi wejście do globalnej polityki. Atabajewa kreowała się na rzeczniczkę turkmeńskiej młodzieży i kobiet, pokazując jednocześnie globalną perspektywę w kwestiach zdrowia publicznego. Wydaje się, iż mówi po angielsku o wiele swobodniej niż Serdar. „Ochrona macierzyństwa, dzieciństwa i opieka nad młodszym pokoleniem są zgodne z priorytetami Turkmenistanu. Priorytety te są nie tylko centralną częścią polityki krajowej, ale także głównymi filarami naszej tożsamości. Rozumiemy, iż w dzisiejszych warunkach osiągnięcie tego celu powinno być połączone z szeroką współpracą międzynarodową, ścisłą współpracą ze specjalistycznymi strukturami ONZ i innymi instytucjami międzynarodowymi, także na szczeblu dwustronnym i regionalnym” – stwierdziła Oguldżachan Atabajewa.
Po uzyskaniu niepodległości na początku lat 90. Turkmenistan blokował wpływy zewnętrzne, budując jednocześnie totalitarny system polityczny ustępujący pod względem bezwzględności jedynie Korei Północnej. Jednak w ostatnich miesiącach przywódcy Turkmenistanu podjęli wstępne kroki w celu wzmocnienia międzynarodowych połączeń handlowych, w tym ułatwienia cudzoziemcom odwiedzania kraju. Wygląda na to, iż Atabajewa jest przedstawiana jako przedstawicielka łagodniejszej strony turkmeńskiej dyktatury, której zadaniem ma być nawiązywanie kontaktów zagranicznych mogących pomóc w rozwiązaniu problemów społecznych, edukacyjnych i związanych ze zdrowiem publicznym, połączone z otwarciem gospodarczym kraju. Jej wypowiedzi w wywiadzie jasno pokazują, iż Turkmenistan chce zacieśnić więzi z agencjami ONZ, takimi jak UNICEF i UNDP, a także międzynarodowymi organizacjami rozwojowymi. Jednym z przykładów tego jest niedawne nawiązanie współpracy z fundacjami charytatywnymi o charakterze humanitarnym w Europie, na Bliskim Wschodzie i w Azji. Turkmenistan dąży również do nawiązywania i zacieśniania relacji z innymi regionami świata.
Źródło: Eurasianet
Opracowanie BIS – Biuletyn Informacyjny Studium
