Mobilizacja gospodarki, ze szczególnym naciskiem na dostosowanie przemysłu obronnego do współczesnych wyzwań, jest priorytetem zarówno dla prezydenta, jak i ministra sił zbrojnych. Postawiono szereg celów: przyśpieszenie czasu dostaw, znaczące uproszczenie procedur organizacyjno-administracyjnych, wyselekcjonowanie kluczowych komponentów, ujednolicenie wymagań względem firm zbrojeniowych, skoncentrowanie na newralgicznych obszarach w uzbrojeniu armii, wzmocnienie współpracy między sektorem prywatnym i publicznym oraz budowanie niezależności przemysłu krajowego.