HIMARS-owanie i amunicja z Białorusi. Artyleria w nowej fazie wojny [ANALIZA]

Z końcem czerwca, kiedy wykonano pierwsze zadanie ogniowe systemem M142 Himars (około 24-25 czerwca), tzw. "himarsowanie", czyli niszczenie rosyjskich składów z amunicją, punktów dowodzenia na tyłach oraz kluczowych obiektów infrastruktury logistycznej (np. mostów na Dnieprze), stało się znaczącym elementem wojny. Początkowo systemów M142 było niewiele, ale stopniowo ich liczba się zwiększała - do lekkich wyrzutni Himars dołączyły ciężkie M270, zdolność precyzyjnego rażenia ogniowego na odległość do 80-85 km stopniowo się zwiększała. Zniszczenie latem kilkudziesięciu składów amunicji ograniczyło aktywność artylerii npla na wybranych kierunkach, zmusiło też do przeformatowania procesu logistycznego - oddalenia i rozproszenia składów amunicji, zdecentralizowania logistyki etc.