Gdy tylko rozpocząłem czytanie tej książki, od razu przypomniały mi się historie z okresu II wojny światowej opowiadane przez moją babcię, a zwłaszcza sytuacja, jak ruskie weszły do wsi moich dziadków, to rosjanki tańczyły w koszulach nocnych polskich kobiet bo myślały iż to sukienki…
Sergiusz Piasecki w swojej powieści „Zapiski oficera Armii Czerwonej” zabiera czytelnika w podróż pełną humoru, ironii i głębokich przemyśleń. To świetna powieść satyryczna, która z przymrużeniem oka wyśmiewa przywary Związku Radzieckiego, rzucając jednocześnie światło na ludzkie losy w czasach historycznych zamętu.
Najczęściej publikowaną przez wydawnictwa niezależne pracą (a więc najpopularniejszą) były „Zapiski oficera Armii Czerwonej”. Prezentowana satyra jest opisem polskiej rzeczywistości na Kresach widzianej oczami „wyzwolicieli”. Sergiusz Piasecki w humorystycznej formie pokazał zderzenie się dwóch różnych światopoglądów. Przedstawiony przez Piaseckiego sposób myślenia i zachowania krasnoarmiejców – według opinii czytelników – ściśle odpowiadał „wzorom” zapamiętanym przez mieszkańców Kresów wschodnich RP z ich spotkań z nimi w okresie wojny.
Michaił Zubow, dzielny krasnoarmiejec, wkracza na czele niezwyciężonej Armii Czerwonej na teren Polski, by dumnie i radośnie wyzwalać z burżuazyjnego jarzma swych braci. Zostaje skierowany do Vilniusa (dawniej Wilna), które okazuje się prawdziwą kapitalistyczną jaskinią! Ludzie chodzą w butach, mężczyźni w kapeluszach, kobiety w pończochach i kolorowych sukienkach. Do tego chleba, kiełbasy, słoniny każdy może kupić, ile tylko zechce. Na szczęście uczciwy sowiecki żołnierz doskonale poradzi sobie z polskimi krwiopijcami. A wszystko na chwałę Wielkiego towarzysza Stalina!
Piasecki nie tylko wciąga czytelnika w wir absurdów sowieckiej rzeczywistości, ale również rysuje portret ludzkich losów w czasach konfliktu. Humor Piaseckiego przeplata się z refleksją nad lojalnością, patriotyzmem i ludzkimi słabościami, tworząc niezwykłą mieszankę, którą trudno oderwać od lektury.
Język książki jest błyskotliwy, a dialogi pełne sprzeczek i pikantnych ripost. „Zapiski oficera Armii Czerwonej” to nie tylko pasjonująca opowieść o losach jednego człowieka, ale również głęboka refleksja nad naturą człowieczeństwa i sensem walki w czasach przemian społecznych.
Ta książka to zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla miłośników satyry i literatury historycznej. Śmiało mogę polecić ją każdemu, kto szuka doskonałej rozrywki, jednocześnie pragnąc zanurzyć się w świat sowieckiej Rosji z przymrużeniem oka.”
