Lotniczy “De-Coupling” i “De-Risking” Made in China

chiny24.com 7 miesięcy temu

Lotnicy często mówią: “Aby zbudować samolot, wystarczy mieć dobry silnik. Zamocować go na drzwiach od stodoły i można lecieć!” W tym przysłowiu jest sporo prawdy. Zespół napędowy, w którym kluczowym elementem jest silnik, stanowi serce samolotu.

Bez względu na wielkość statku powietrznego i jego przeznaczenie, silnik lotniczy, podobnie jak konstrukcja kadłuba, znacząco wpływa na osiągi – prędkość, pułap, zużycie paliwa, a więc i zasięg, ekonomię oraz koszty eksploatacji.

W ciągu ostatnich kilku lat chiński przemysł lotniczy dokonał ogromnych postępów. Zachodnia koncepcja “De-Coupling” i “De-Risking” została w dużej mierze wdrożona przez… Państwo Środka.

Warto pamiętać, iż Chiny ukończyły budowę podstawowych sieci elektroenergetycznych i autostrad dopiero w pierwszej dekadzie XXI wieku. Zamiast gonić za najlepszymi produktami, skupiono się na tworzeniu podstaw umożliwiających skalowanie wraz z rozwojem gospodarczym.

Chiński przełom w rozwoju silników turbowentylatorowych

Przez lata chiński przemysł lotniczy dążył do dogonienia – a choćby wyprzedzenia – światowych liderów w produkcji zaawansowanych technologicznie silników lotniczych. W ostatniej dekadzie szczególną uwagę poświęcono rozwojowi silników turbowentylatorowych, które stanowią najważniejszy element napędu samolotów pasażerskich, wojskowych oraz innych maszyn latających.

Wzrost inwestycji i zaangażowania

Chińskie władze i przemysł lotniczy intensyfikują wysiłki na rzecz niezależnego rozwoju i produkcji silników turbowentylatorowych. W ostatnich latach zaobserwowano znaczny wzrost inwestycji w badania i rozwój w tym obszarze, a także skoncentrowane działania na zdobywanie i przyswajanie technologii zagranicznych. Warto zauważyć, iż chińskie firmy, takie jak Aviation Industry Corporation of China (AVIC) i Commercial Aircraft Corporation of China (COMAC), a także różne instytuty badawcze i uniwersytety, prowadzą szeroko zakrojone prace nad projektowaniem i produkcją nowoczesnych silników turbowentylatorowych.

Postępy technologiczne

W ostatnich latach chińscy inżynierowie i naukowcy osiągnęli znaczące postępy technologiczne w zakresie projektowania i produkcji silników turbowentylatorowych. Osiągnięcia te obejmują rozwój nowych stopów metali, kompozytów i materiałów ceramicznych, które charakteryzują się lekkością, wytrzymałością i odpornością na wysokie temperatury, co przekłada się na efektywność i wydajność silników. Chiny opracowały i wdrożyły już stopy tytanu i renu. Ren (rhenium) to pierwiastek chemiczny o symbolu Re i liczbie atomowej 75. Jest metalem o bardzo wysokiej temperaturze topnienia (ok. 3186 stopni Celsjusza, 5767 stopni Fahrenheita), co czyni go odpowiednim do zastosowań w warunkach ekstremalnych. Jest stosunkowo odporny na korozję i reakcje chemiczne, stosunkowo twardy i wytrzymały, co sprawia, iż jest użyteczny w sytuacjach, gdzie wymagana jest wytrzymałość mechaniczna przy równoczesnym działaniu wysokich temperatur. Rozwinięto techniczne możliwości prac nad optymalizacją konstrukcji, czyli minimalizacją masy i oporu aerodynamicznego poprzez zastosowanie nowoczesnych technik projektowania, symulacji komputerowych i testów w tunelach aerodynamicznych.

Perspektywy na przyszłość

Chiński przemysł lotniczy zyskuje coraz większe znaczenie na arenie międzynarodowej, a rozwój silników turbowentylatorowych stanowi najważniejszy element tego sukcesu. Perspektywy na przyszłość są obiecujące, a chińskie firmy planują kontynuować swoje wysiłki w celu dalszego udoskonalania technologii, zwiększania wydajności i zasięgu. Warto podkreślić, iż rozwój własnych silników turbowentylatorowych pozwoli Chinom nie tylko zmniejszyć zależność od zagranicznych dostawców, ale także otworzyć nowe możliwości eksportowe i umocnić pozycję globalnego gracza w dziedzinie przemysłu lotniczego. Zdolność do innowacji i szybkiego dostosowywania się do zmieniających się warunków rynkowych sprawia, iż Chiny stają się coraz poważniejszym konkurentem dla tradycyjnych liderów tego sektora. Dlatego wiele państw regionu, a także te, które nie mają budżetu na samoloty amerykańskie czy rosyjskie, rozważa propozycje z ChRL. Niektórzy już kupują chińskie samoloty, które okazują się być naprawdę dobrymi maszynami. Jak dotychczas, z wyjątkiem silników. Na przykład, jakiś czas temu Indonezja poważnie rozważała chińskie samoloty, ale ostatecznie zdecydowała się na Su-30MK2, właśnie ze względu na silniki.

Rozwój branży

Silnik WS-9

Silnik WS-9 był jednym z pierwszych silników turbowentylatorowych rozwijanych w Chinach, który znalazł zastosowanie w awiacji wojskowej. Nie jest to jednak kopia rosyjskiego silnika, ale licencjonowana produkcja Rolls-Royce Spey Mk202. W silniku WS-9 zmniejszono kompresję wentylatora z 17 do 14 stopni, zastosowano inny palnik oraz dyszę, a ciąg zwiększono o 500 kg.

Po 30 latach wysiłków, w 2004 roku, firma Xi’an Aeroengine rozpoczęła produkcję silników, na które uzyskała licencję od Rolls-Royce’a w latach 70. Podczas produkcji WS-9 fabryka opanowała 13 elementów zaawansowanej światowej technologii, takich jak natryskiwanie metali, obróbka cieplna próżniowa, zgrzewanie doczołowe rur, lutowanie próżniowe, gięcie rur NC i elektroobróbka. Ponadto opanowała około 46 zaawansowanych technologii, które z powodzeniem mogły zostać wdrożone w Chinach, w tym miękkie formowanie matrycowe i szlifowanie z posuwem pełzającym.

Dzięki rozwojowi silnika WS-9 ulepszono także techniki produkcyjne i poziom techniczny chińskiego przemysłu metalurgicznego, chemicznego i maszynowego. Tym samym znacznie zmniejszyła się różnica między Chinami a zaawansowanymi krajami lotniczymi w technologii produkcji silników.

Zaimportowane ponad 130 kopii raportów projektowych i obliczeniowych oraz raportów z testów, a także skomplikowane dokumenty produkcyjne silnika, posłużyły jako przewodniki referencyjne przy projektowaniu i rozwoju. Próbną produkcję w Xi’an rozpoczęto w 1976 r. Ogromny personel włożył cały swój wysiłek w tłumaczenie i kopiowanie 420 000 stron dokumentów oraz około 30 000 rysunków projektowych oprzyrządowania i produkcję tych narzędzi.

Na etapie produkcji oprzyrządowania Li Guofu, Qu Guangxin, Ma Shiying i inni liderzy techniczni fabryki zorganizowali pracę w celu rozwiązania kluczowych problemów technicznych i szczegółowej produkcji próbnej części, rozwiązując 76 krytycznych technik. Termiczne formowanie stopu tytanu było unikalnym procesem opracowanym wspólnie z BAMTRI, zastępującym proces określony w dostarczonych dokumentach technicznych.

Import ten przyczynił się do technicznej reformy fabryki, która zakupiła z zagranicy około 700 zaawansowanych obrabiarek i urządzeń. W warsztacie maszynowym znajdowało się 26 maszyn numerycznych, zarówno wyprodukowanych w Chinach, jak i zagranicą, wyposażonych w możliwości programowania, ustawiania, obróbki i kontroli. Istniały 23 zestawy specjalnego sprzętu do produkcji części WS-9, które zostały zmodyfikowane przez fabrykę w oparciu o istniejące możliwości. Na przykład obrabiarka konturów obudów sprężarek HP i LP została wykonana w Anglii.

Zmodyfikowana konwencjonalna frezarka pionowa doskonale radziła sobie z zadaniami. Pamiętajmy, iż była to końcówka lat 70. Linie produkcyjne do precyzyjnego odlewania i kucia wyposażono w zaawansowane urządzenia i opracowano optymalne procesy robocze. Posłużyło to nie tylko innym fabrykom silników lotniczych, ale także innym przedsiębiorstwom wojskowym i handlowym. Firma Xi’an stała się bazą produkcyjną silników lotniczych, której technika produkcji stawała się konkurencyjna na całym świecie.

Historia powstania silnika WS-9:

Lata 80.: Rozpoczęcie prac nad projektem silnika WS-9 w Chinach. Chiny, które od dawna zależne były od importowanych silników lotniczych, zaczęły dążyć do rozwoju własnych rozwiązań w tym obszarze. Było to zgodne z ich długoterminową strategią wzmacniania niezależności technologicznej.
Początek lat 90.: Rozpoczęcie badań i prac rozwojowych nad silnikiem WS-9. Chińskie instytuty badawcze oraz przemysłowe przedsiębiorstwa, takie jak China Aviation Industry Corporation (AVIC), zaangażowały się w ten projekt, dążąc do stworzenia silnika odpowiadającego na potrzeby krajowego przemysłu lotniczego.
Lata 90.: Stopniowe udoskonalanie projektu silnika WS-9, z uwzględnieniem nowych technologii i doświadczeń zdobytych podczas badań i testów.
Początek XXI wieku: Kontynuacja prac nad silnikiem WS-9, z uwzględnieniem zmieniających się wymagań rynkowych i technologicznych. Rozwój tego silnika odbywał się równolegle z innymi chińskimi projektami silników lotniczych.

Dane techniczne silnika WS-9:

Typ: Silnik turbowentylatorowy
Producent: Xi’an Aero-Engine Corporation, stowarzyszona z China Aviation Industry Corporation (AVIC)
Masa: Ok. 1860 kg. Szczegółowe dane WS-9 nie są powszechnie dostępne.
Ciąg: Moc silnika WS-9: 54,29 kN, z dopalaczem 91,26 kN (może się różnić w zależności od wersji).

Przykłady zastosowania silnika WS-9:

Silnik WS-9 jest stosowany w samolocie Xi’an JH-7 – chińskim samolocie uderzeniowym, łączącym w sobie cechy samolotu myśliwsko-bombowego, zaprojektowanym i zbudowanym w latach 70. i 80. XX wieku. Maszyna ta weszła na uzbrojenie chińskiej marynarki i sił powietrznych.

Silnik WS-10

Silnik WS-10, znany również jako Taihang, to kolejna generacja silników turbowentylatorowych rozwijanych przez Chiny. Jest to silnik o dużej mocy, zaprojektowany głównie do zastosowania w samolotach myśliwskich.

Na początku procesu jego rozwoju, Chiny miały ograniczony dostęp do zaawansowanych technologii silnikowych, więc w początkowych fazach rozwoju mogły być podejmowane pewne kroki mające na celu zrozumienie i adaptację zagranicznych technologii. Niekiedy sugerowano, iż silnik WS-10 mógł być inspirowany rosyjskim silnikiem AL-31, który był używany w samolotach myśliwskich J-10.

W początkowych modelach produkcyjnych występowały problemy z jakością w związku z wczesnym bezpośrednim zastosowaniem systemów sterowania AL-31. Co więcej, Salut odmówił sprzedaży kodu źródłowego systemu kontroli, co zmusiło Chiny do spędzenia prawie 20 lat na niezależnym opracowywaniu własnego kodu.

Historia powstania silnika WS-10:

Lata 90.: Rozpoczęcie prac nad projektem silnika WS-10 w Chinach. Projekt ten został zapoczątkowany z myślą o stworzeniu niezależnego napędu dla chińskich samolotów myśliwskich, takich jak J-10.
Początek XXI wieku: Kontynuacja prac nad rozwojem silnika WS-10, przy wsparciu rządu chińskiego i chińskiego przemysłu lotniczego. Projekt ten miał na celu zwiększenie niezależności Chin w dziedzinie zaawansowanych technologii lotniczych.
Lata 2000-2010: Stopniowy rozwój silnika WS-10, w tym testy prototypów, badania nad wydajnością i niezawodnością oraz ulepszanie projektu w celu spełnienia wymagań wojskowych i cywilnych.
Od 2010 roku: Wdrażanie silnika WS-10 do produkcji seryjnej oraz jego instalacja w różnych chińskich samolotach, w tym wersjach myśliwców J-10 oraz samolotów szturmowych.

Dane techniczne silnika WS-10A:

Typ: Silnik turbowentylatorowy
Producent: Aero Engine Corporation of China (AECC)
Masa: Około 1600 kg (3500 funtów)
Ciąg: Około 27 000 – 31 000 funtów (ok. 120 – 140 kN)

Zastosowanie silnika WS-10A:

Silnik WS-10A jest wykorzystywany głównie w samolotach myśliwskich, w tym wersjach J-10, a także w innych maszynach latających, takich jak samoloty szturmowe. Oto kilka konkretnych przykładów samolotów, w których stosowany jest silnik WS-10:

J-11B: Myśliwiec wielozadaniowy, będący modyfikacją rosyjskiego samolotu Su-27, wykorzystuje silnik WS-10 jako alternatywę dla rosyjskiego silnika AL-31F.
J-16: Myśliwiec wielozadaniowy, będący modyfikacją samolotu Su-30MKK. Podobnie jak w przypadku J-11B, silnik WS-10 jest alternatywą dla silnika rosyjskiego.
J-10B/C: Myśliwiec wykorzystuje silnik WS-10 jako jedną z opcji napędowych.
J-20: Samolot stealth piątej generacji, zaprojektowany do przeprowadzania misji powietrznych przeciwko zaawansowanym celom. WS-10C użyty został jako silnik tymczasowy.
J-15: Myśliwiec pokładowy, będący modyfikacją rosyjskiego samolotu Su-33, może być również wyposażony w silniki WS-10 jako alternatywę dla oryginalnych rosyjskich silników.

Silnik WS-15

Silnik WS-15, opracowywany z myślą o zaawansowanych maszynach bojowych, jest projektem silnika do samolotów myśliwskich o bardzo wysokiej wydajności.

Chiński silnik WS-15 był rozwijany jako część programu mającego na celu zapewnienie Chinom niezależności w dziedzinie silników do zaawansowanych samolotów myśliwskich, takich jak J-20. Faktyczna konstrukcja i technologie wykorzystane w silniku WS-15 są strzeżone przez chiński przemysł lotniczy.

Silnik WS-15, znany również jako Emei, ma wiele zalet, które czynią go kluczowym elementem w zaawansowanych maszynach bojowych:

Jest silnikiem odrzutowym, który zapewnia dużą moc i wydajność, umożliwiając samolotowi osiągnięcie dużych prędkości i manewrowości.

Dzięki wektorowaniu ciągu, czyli ruchomej dyszy silnika kierującej gazy wylotowe w odpowiednią stronę w zależności od wykonywanego manewru, silnik WS-15 oferuje zwiększoną manewrowość samolotu.

Ma zapewnić zdolność do uzyskiwania i utrzymywania prędkości supercruise, co oznacza zdolność do utrzymania prędkości ponaddźwiękowej bez użycia dopalacza, lepszą niezawodność, co jest najważniejsze dla operacji bojowych.

Ma również poprawić osiągi myśliwców, takich jak J-20, dzięki większej oszczędności paliwa, lepszej manewrowości, dłuższym zasięgom, dodatkowej produkcji energii elektrycznej i potencjału do przyszłych usprawnień.

Rozwój silnika WS-15 jest widziany jako technologiczny skok w chińskim przemyśle lotniczym, co przyczynia się do zwiększenia niezależności Chin w dziedzinie technologii lotniczych.

Wszystkie te cechy czynią go kluczowym elementem w zaawansowanych maszynach bojowych, przyczyniając się do wzrostu zdolności Chin do projektowania, produkcji i eksploatacji zaawansowanych maszyn bojowych.

Historia powstania silnika WS-15:

Lata 2000.: Xi’an Aero-Engine Corporation, Aviation Industry Corporation of China (AVIC) oraz różne instytuty badawcze rozpoczęły prace nad projektem silnika WS-15. Rozwój tego silnika był odpowiedzią na potrzebę posiadania zaawansowanego, niezależnego napędu dla chińskich samolotów myśliwskich.
Początek XXI wieku: Rozpoczęcie badań i prac rozwojowych nad silnikiem WS-15, z naciskiem na osiągnięcie wysokiej wydajności, niezawodności oraz zgodności z wymaganiami wojskowymi i technicznymi.
2010.: Pierwsze prototypy silnika WS-15 zostały poddane testom statycznym, co stanowiło istotny krok w kierunku sprawdzenia jego wydajności i trwałości.
2016.: Wersja rozwojowa silnika WS-15 została zainstalowana w samolocie J-20 w celu przeprowadzenia testów w locie. Testy te miały na celu ocenę osiągów silnika w warunkach rzeczywistego lotu oraz identyfikację ewentualnych problemów i obszarów do udoskonalenia.
Od 2020.: Chińskie przedsiębiorstwa lotnicze kontynuują prace nad rozwojem silnika WS-15.

Dane techniczne silnika WS-15 (dane szacunkowe):

Typ: Silnik turbowentylatorowy
Producent: Xi’an Aero-Engine Corporation, w grupie kapitałowej Aviation Industry Corporation of China (AVIC)
Masa: 1600 kg
Ciąg: 181,3 kN (40750 funtów)

Silnik jest przeznaczony do napędu chińskiego myśliwca piątej generacji, J-20. Samolot J-20 jest głównym myśliwcem bojowym Chin, zaprojektowanym jako platforma stealth zdolna do prowadzenia operacji przeciwko zaawansowanym celom wrogim.

Silnik WS-20

Silnik WS-20, znany również jako Taihang, jest chińskim silnikiem turbowentylatorowym, który został opracowany przez chińskie przedsiębiorstwo lotnicze Aero Engine Corporation of China (AECC).

Historia powstania silnika WS-20:

Lata 90.: Rozpoczęcie prac nad projektem silnika WS-20 w Chinach. Projekt ten był odpowiedzią na potrzebę stworzenia niezależnego i zaawansowanego technologicznie silnika turbowentylatorowego dla chińskich samolotów wojskowych, w tym transportowych i patrolowych.
Początek XXI wieku: Rozpoczęcie badań i prac rozwojowych nad silnikiem WS-20. Chińskie instytuty badawcze oraz przemysłowe przedsiębiorstwa, takie jak AECC, zaangażowały się w projekt, dążąc do stworzenia silnika zdolnego do zapewnienia odpowiedniej mocy, wydajności i niezawodności.
2011 r.: Pierwsze loty testowe silnika WS-20. Po wielu latach prac rozwojowych i testów, chińscy inżynierowie przeprowadzili pierwsze próby silnika w locie, co było ważnym krokiem w kierunku oceny jego wydajności i możliwości zastosowania w praktyce.
2013 r.: Rozpoczęcie produkcji seryjnej silnika WS-20. Po udanych testach i uzyskaniu niezbędnych certyfikatów, rozpoczęto produkcję seryjną tego silnika, aby mógł być on wykorzystywany w różnych rodzajach chińskich samolotów.

Dane techniczne silnika WS-20:

Typ: Silnik turbowentylatorowy
Producent: Aero Engine Corporation of China (AECC)
Masa: Masa silnika WS-20 wynosi około 2000-2500 kg (4400-5500 funtów), w zależności od wersji i konfiguracji.
Ciąg: Moc silnika WS-20 wynosi około 13 000-14 000 kilogramów (28 600-30 800 funtów) ciągu, co czyni go jednym z najbardziej potężnych silników w chińskiej produkcji. Ciąg ten może być zmieniany w zależności od potrzeb i zastosowania.

Silnik WS-20 to kolejny element chińskiej zdolności produkcyjnej w dziedzinie lotnictwa. Jego rozwój był istotny dla umocnienia pozycji Chin oraz dla zaspokojenia rodzimego rosnącego zapotrzebowania na nowoczesne silniki do różnych typów samolotów.

Silnik WS-20 został wykorzystany do napędu Xian Y-20. Jest to chiński samolot transportowy dalekiego zasięgu, który jest kluczową częścią strategii transportowej Chin, zarówno w zakresie cywilnym, jak i wojskowym. Samolot ten został zaprojektowany przez chińskie przedsiębiorstwo lotnicze Xi’an Aircraft Industrial Corporation.

Silniki WS-20, są napędem czterosilnikowego Y-20. Wykorzystanie tych silników w Y-20 umożliwia przewożenie dużych ładunków na duże odległości, co czyni go odpowiednim do różnych zadań transportowych, w tym dostarczania zaopatrzenia dla wojsk na dużą skalę oraz wsparcia logistycznego dla operacji wojskowych.

Planowano, iż Y-20 od początku wyposażony będzie w chińskie silniki WS-20, które są rozwinięciem silnika WS-10. Jednakże, ze względu na opóźnienia w produkcji seryjnej, wczesne egzemplarze Y-20 były wyposażane w silniki rosyjskiej produkcji, tj. Lotarew D-30KP-2.

Warto zauważyć, iż silniki WS-20, które są bardziej zaawansowane technologicznie, są preferowanym wyborem dla Y-20 ze względu na ich większą moc i wydajność. Jednakże, ze względu na zbyt mały wolumen produkcji seryjnej silników WS-20, używane są silniki rosyjskiej produkcji jako tymczasowe rozwiązanie.

Silnik CJ1000A

Silnik CJ1000A to kolejny silnik turbowentylatorowy, który został opracowany przez chińskie przedsiębiorstwo lotnicze Aero Engine Corporation of China (AECC). Jest to silnik, który miał na celu dostarczenie niezależnego napędu dla chińskiego samolotu pasażerskiego C919.

Historia powstania silnika CJ1000A:

2012: Rozpoczęcie prac nad projektem CJ1000A przez Aero Engine Corporation of China (AECC), przy wsparciu rządu chińskiego. Projekt miał na celu zapewnienie niezależnego napędu dla krajowego samolotu pasażerskiego C919.
2015: AECC ogłosiło, iż CJ1000A będzie oficjalnym silnikiem do napędu samolotu C919, co stanowiło najważniejszy etap w rozwoju tego silnika.
2018: Rozpoczęcie testów statycznych pierwszego prototypu silnika CJ1000A, co było istotnym kamieniem milowym w procesie rozwoju.
2020: Planowane było rozpoczęcie testów lotniczych silnika CJ1000A na płatowcu C919, jednakże ze względu na różne czynniki, w tym pandemię COVID-19, termin ten uległ opóźnieniu.

Dane techniczne silnika CJ1000A:

Typ: Silnik turbowentylatorowy
Producent: Aero Engine Corporation of China (AECC)
Masa: Szacowana masa silnika CJ1000A wynosi około 8,5 ton
Ciąg: Docelowy ciąg silnika CJ1000A szacowany jest na około 190 kN

Silnik CJ1000A jest dedykowany do napędu samolotu pasażerskiego C919, który ma konkurować z maszynami Boeinga i Airbusa na rynku lotniczym.

Perspektywy chińskiej awiacji

Przywołując na myśl przyszłość, warto ponownie wspomnieć o silniku WS-15. Maksymalny ciąg tego silnika wynosi 16 ton, ciąg pośredni wynosi 10 ton, zużycie paliwa do dopalania wynosi 2,02 kg/daN/h, średnie zużycie paliwa wynosi 0,665 kg/daN/h, a stosunek ciągu do masy wynosi 8,86 ~ 10. Natężenie przepływu powietrza wynosi 138 kg/s, współczynnik obejścia wynosi 0,382, całkowity współczynnik ciśnienia wynosi 28,71, temperatura na wlocie turbiny wynosi 1477 stopni Celsjusza, maksymalna średnica wynosi 1,02 m, długość 5,05 m, a masa 1862,3 kg.

Porównując go z podobnymi produktami, WS-15 ma stosunek ciągu do masy wynoszący 10 i maksymalny ciąg 16 ton; silnik F119 amerykańskiego F-22 ma stosunek ciągu do masy 11,7 i maksymalny ciąg 15,5 tony; rosyjski Su-57 jest wyposażony w silnik AL-41, który ma stosunek ciągu do masy 11,1 i maksymalny ciąg 14 ton. Silnik F-135 amerykańskiego F-35 ma stosunek ciągu do masy wynoszący 10+ i maksymalny ciąg 17 ton. Możemy już teraz powiedzieć, iż WS-15 osiągnął światowy poziom.

Rozwój własnych silników turbowentylatorowych umożliwi Chinom nie tylko zmniejszenie zależności od zagranicznych dostawców, ale także otworzy nowe możliwości eksportowe oraz umocni ich pozycję jako globalnego gracza w dziedzinie przemysłu lotniczego.

Podsumowując, chiński przemysł lotniczy dokonuje znaczących postępów w zakresie rozwoju silników turbowentylatorowych, co przynosi korzyści nie tylko dla samego kraju, ale także dla całej branży lotniczej. Zdolność do innowacji i szybkiego adaptowania się do zmieniających się warunków rynkowych sprawia, iż Chiny stają się coraz poważniejszym konkurentem dla tradycyjnych liderów tego sektora.

Jeśli Chinom uda się utrzymać wzrost gospodarczy i niezachwianie inwestować w przemysł lotniczy, poziom produkcji silników lotniczych w Chinach prawdopodobnie niebawem przekroczy rosyjski, francuski i niemiecki, a następnie w ciągu najbliższych kilku lat stanie się porównywalny do USA.

Chiny pracują nad wieloma innymi projektami w dziedzinie lotnictwa. Oto kilka z nich:

COMAC C919: Chiny planują produkować 150 samolotów COMAC C919 rocznie; samolot ten ma konkurować z maszynami Boeinga i Airbusa.
Budowa lotnisk: Chiny planują zwiększyć liczbę lotnisk. Plan zakłada budowę kilkudziesięciu nowych portów lotniczych.
Współpraca międzynarodowa: Chiny współpracują z Agencją Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) w celu realizacji potrzeb obywateli UE w zakresie bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju nie tylko w Europie, ale również na szczeblu globalnym.
Rekrutacja specjalistów: Chiny inwestują w pozyskiwanie doświadczonych inżynierów i pilotów z państw zachodnich, którzy mogą przekazać swoją wiedzę i doświadczenie.

Te projekty pokazują, iż Chiny dążą do zwiększenia swojej niezależności technologicznej i umocnienia swojej pozycji jako globalnego gracza. W miarę jak te projekty będą się rozwijać, możemy spodziewać się dalszych innowacji i postępów w chińskim przemyśle lotniczym.

Autorzy: Marek Rosin i Grzegorz Sośnicki Rosin

Redakcja: Leszek B. Ślazyk

e-mail: [email protected]

Idź do oryginalnego materiału