Wbrew obiegowym opiniom, rejestracja odbiornika nie dotyczy wyłącznie urządzeń stojących w salonie czy kuchni. Radio zamontowane w pojeździe jest traktowane identycznie jak sprzęt domowy, a tym samym objęte obowiązkiem opłacania abonamentu RTV. Definicja odbiornika jest prosta – jeśli urządzenie może natychmiast odebrać sygnał radiowy lub telewizyjny, powinno być zgłoszone do rejestru.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku gospodarstw domowych. Jeżeli ktoś opłaca abonament za odbiornik domowy, to nie musi zgłaszać osobno radia w pojeździe prywatnym. Jednak firmy, leasingobiorcy oraz wynajmujący pojazdy nie mają takiego przywileju – każde auto z radiem traktowane jest jako osobny odbiornik i należy je uwzględnić w ewidencji.
Kontrole w terenie – upoważnienie, legitymacja i obowiązek współpracy
Zasady weryfikacji zostały szczegółowo opisane w oficjalnych procedurach. Kontrole przeprowadzają uprawnieni pracownicy poczty, przy czym każda wizytacja musi być odpowiednio udokumentowana. – „Pracownik przeprowadzający kontrolę ma obowiązek okazać upoważnienie do wykonywania czynności kontrolnych [...] oraz legitymację służbową, a na żądanie kontrolowanego, również dowód osobisty. Osoba kontrolowana powinna umożliwić przeprowadzenie kontroli obowiązku rejestracji odbiorników RTV lub okazać dowód potwierdzający rejestrację odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych”.
W 2023 roku Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, iż aby kontrola była uznana za ważną, muszą zostać stwierdzone cztery elementy: obecność odbiornika, jego gotowość do odbioru programu, fakt rejestracji oraz okres użytkowania.
Zdjęcie jako dowód – auto sfotografowane, opłata naliczona
W przypadku pojazdów kontrola jest wykonywana w sposób szybki i niepozorny. Wystarczy fotografia wnętrza auta, na której widać radio, aby uznać, iż dana osoba lub firma posiada odbiornik podlegający opłacie. Zdjęcie stanowi pełnoprawny dowód w procedurze administracyjnej. W praktyce działa to podobnie jak dokumentacja wykroczeń parkingowych, gdzie fotografia jest dowodem wystarczającym do nałożenia mandatu.
Ile kosztuje abonament RTV 2025 – stawki i ulgi
Na kolejny okres rozliczeniowy ustalono, iż opłata za radio wyniesie 8,70 zł miesięcznie, co w skali roku daje 104,40 zł. Osoby, które zapłacą do 25. dnia pierwszego miesiąca okresu rozliczeniowego, mogą liczyć na 10-procentową zniżkę, co obniża kwotę do 94 zł.
Ci, którzy mają zarówno radio, jak i telewizor, muszą się liczyć z wydatkiem 27,30 zł miesięcznie, czyli 327,60 zł rocznie. Po uwzględnieniu ulgi wysokość opłaty spada do 294,90 zł.
Nieopłacony abonament RTV – kara 260 zł lub 820 zł plus zaległości
Wielu bagatelizuje temat, licząc na to, iż sprawa przycichnie. Tymczasem kara za nieopłacenie abonamentu radiowego wynosi równowartość 30 miesięcznych stawek – ponad 260 zł. Z kolei za telewizor kara może sięgnąć prawie 820 zł. Co więcej, do grzywny doliczane są wszystkie zaległe okresy, co w efekcie może skutkować kwotami idącymi w tysiące złotych.
Po otrzymaniu wezwania dłużnik ma 7 dni na zapłatę, a zignorowanie pisma otwiera drogę do przymusowego zajęcia środków finansowych. Urząd może pobrać należność z konta bankowego, wynagrodzenia, świadczeń socjalnych, emerytury, renty, a choćby zająć nieruchomość.
Wyrok sądu – pożar dokumentów nie jest argumentem
Przekonała się o tym właścicielka przedsiębiorstwa, która złożyła skargę, twierdząc, iż jej pojazdy z odbiornikami radiowymi zostały sprzedane lub zezłomowane, a dokumentacja zniknęła w pożarze siedziby firmy. Wojewódzki Sąd Administracyjny nie uznał tych argumentów i orzekł jednoznacznie:
„Jak już Sąd wskazał zezłomowanie pojazdów lub ich sprzedaż nie powoduje automatycznego wyrejestrowania odbiorników. Dowodem ustania obowiązku ponoszenia opłat abonamentowych jest dowód wyrejestrowania odbiorników radiofonicznych [...]”.
Sąd podkreślił również, iż skarżąca dopiero 17 marca 2023 r. dopełniła formalności, dlatego jej argumenty były bezpodstawne.
Zwolnienie z abonamentu RTV – komu przysługuje
Nie wszyscy muszą opłacać abonament, ale zwolnienia nie obowiązują automatycznie. Aby je uzyskać, należy osobiście udać się do placówki pocztowej, przedstawić stosowne dokumenty i złożyć oświadczenie. Zwolnienia obejmują m.in.:
- osoby po 75. roku życia,
- posiadaczy I grupy inwalidzkiej,
- emerytów powyżej 60 lat z niskim świadczeniem,
- weteranów będących inwalidami wojennymi lub wojskowymi.