Nurlan Jermekbajew: Czy Szanghajska Organizacja Współpracy odnosi sukcesy?

Zdjęcie: Szanghajska Organizacja Współpracy Nurlan Jermekbajew

Agencja Informacyjna: Szanghajska Organizacja Współpracy (ang. Shanghai Cooperation Organisation – SCO) organizuje swój szczyt w Tiencin (Tianjin) w Chińskiej Republice Ludowej, w dniach od 31 sierpnia do 1 września 2025 roku. Z tej okazji Nurlan Jermekbajew – Sekretarz Generalny Szanghajskiej Organizacji Współpracy, udzielił ekskluzywnego wywiadu Chińskiej Grupie Mediów (ang. China Media Group – CMG).

Jak Nurlan Jermekbajew ocenia przewodnictwo Chin w Szanghajskiej Organizacji Współpracy?

Nurlan Jermekbajew pozytywnie ocenił działania Chińskiej Republiki Ludowej od momentu objęcia przez to państwo rotacyjnego przewodnictwa w Szanghajskiej Organizacji Współpracy. Wskazał, iż przez ostatnie 24 lata Państwo Środka konsekwentnie przestrzegały celów i zasad organizacji, odgrywając kluczową rolę w pogłębianiu współpracy, wzmacnianiu zaufania i rozwijaniu przyjaznych relacji między państwami członkowskimi.

„Podczas swojego rotacyjnego przewodnictwa, w Szanghajskiej Organizacji Współpracy, Chińska Republika Ludowa opracowała kompleksowy plan obejmujący ponad 100 wydarzeń w różnych dziedzinach. Dotyczą one m.in. energetyki, zmian klimatu, bezpieczeństwa żywnościowego, walki z ubóstwem, zdrowia publicznego oraz wymiany młodzieżowej. Inicjatywy te przyczyniły się do znaczącego postępu w wielu obszarach współpracy, pomiędzy państwami-członkami organizacji.” – Ocenia Nurlan Jermekbajew – Sekretarz Generalny Szanghajskiej Organizacji Współpracy. Zwrócił on również uwagę na wyjątkowy charakter Szanghajskiej Organizacji Współpracy jako organizacji „dynamicznej i dalekowzrocznej”. Najlepszym dowodem na to jest to, ż coraz więcej państw przystępuje do tej wspólnoty. w tej chwili Szanghajska Organizacja Współpracy jest największą i najbardziej liczną organizacją współpracy regionalnej na świecie.

Czy Szanghajska Organizacja Współpracy przestrzega zasad tzw. „ducha Szanghaju??

„Uważam, iż atrakcyjność i skuteczność Szanghajskiej Organizacji Współpracy opiera się na przestrzeganiu zasad tzw. „ducha Szanghaju”. – Uważa Nurlan Jermekbajew – Sekretarz Generalny Szanghajskiej Organizacji Współpracy. – „Organizacja promuje rozwój, zapewnia równość między państwami członkowskimi, a każdemu z nich przysługuje równe prawo do wyrażania opinii. Szanghajska Organizacja Współpracy działa w oparciu o zasadę konsensusu – wszystkie decyzje podejmowane są jednomyślnie. Ponadto jest to organizacja konstruktywna i oparta na współpracy – nie jest sojuszem wojskowym, nie jest też skierowana przeciwko żadnemu państwu.” – Zaznacza Nurlan Jermekbajew – Sekretarz Generalny Szanghajskiej Organizacji Współpracy.

Nurlan Jermekbajew – Sekretarz Generalny Szanghajskiej Organizacji Współpracy odniósł się także do swoich doświadczeń we współpracy z Chińską Republiką Ludową, chwaląc jej model zarządzania: „Chiński system zarządzania państwem okazał się wyjątkowo skuteczny i efektywny.” – Stwierdził.

Co to jest Szanghajska Organizacja Współpracy?

Szanghajska Organizacja Współpracy (SzOW; ang. Shanghai Cooperation Organisation – SCO, chiń. 上海合作组织, Shànghǎi Hézuò Zǔzhī, ros. Шанхайская организация сотрудничества (ШОС), Szanchajskaja organizacyja sotrudniczestwa (SzOS)) – regionalna organizacja międzynarodowa, powołana 15 czerwca 2001 r. przez Federację Rosyjską, Chińską Republikę Ludową, Republikę Kazachstanu, Republikę Kirgistanu i Republikę Tadżykistanu (istniejącą od 1996 roku tzw. Szanghajską Piątkę). W 2001 roku dołączyła do niej Republika Uzbekistanu, w 2017 roku szeregi organizacji zasiliły Republika Indii i Islamska Republika Pakistanu, w 2023 r. do organizacji przyjęty została Islamska Republika Iranu, a w 2024 r. dołączyła Republika Białorusi.

Celem Szanghajskiej Organizacji Współpracy jest umacnianie bezpieczeństwa regionalnego w Azji poprzez wielopłaszczyznową współpracę, głównie Federacji Rosyjskiej i Chińskiej Republiki Ludowej. Chociaż w przeszłości pojawiały się pomysły przekształcenia Szanghajskiej Organizacji Współpracy w sojusz wojskowy, organizacja ta pozostaje przede wszystkim porozumieniem o charakterze politycznym i gospodarczym.

Kim jest Nurlan Jermekbajew?

Nurlan Jermekbajew – Sekretarz Generalny Szanghajskiej Organizacji Współpracy od stycznia 2025 roku. Jest kazachskim wojskowym, politykiem, dyplomatą, generałem porucznikiem Sił Zbrojnych Republiki Kazachstanu i ministrem obrony tego państwa.

Nurlan Jermekbajew studiował w Moskiewskim Instytucie Inżynierii chemicznej. Od 1984 do 1985 roku brał udział w misji wojskowej Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w Republice Angoli. Pod koniec lat 80. XX wieku, z wyróżnieniem ukończył studia na Wojskowym Instytucie Ministerstwa Obrony Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był członkiem Komsomołu oraz Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Do 1991 służył na oficerskich stanowiskach w Siłach Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (Armia Radziecka) na terenie Azji Środkowej. W latach 1991–1996 pracował w kazachskich zagranicznych organizacjach gospodarczych. W 1996 roku został absolwentem Kazachskiej Państwowej Akademii Architektury i Inżynierii Lądowej. Od 1996 do 2001 roku kierował przedstawicielstwem Narodowego Banku Kazachstanu w Pekinie – stolicy Chińskiej Republiki Ludowej.

Nurlan Jermekbajew w latach 2001–2004 pełnił służbę dyplomatyczną w Chińskiej Republiki Ludowej i Republice Singapuru. W latach 2004–2007 kierował Centrum Polityki Zagranicznej Administracji Prezydenta Republiki Kazachstanu. W latach 2007–2012 pełnił funkcję wiceministra spraw zagranicznych i asystenta Nursułtana Nazarbajewa – Prezydenta Republiki Kazachstanu. W latach 2012–2014 kierował jednocześnie ambasadami Republiki Kazachstanu w Chińskiej Republice Ludowej, Socjalistycznej Republice Wietnamu i Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej. W latach 2014–2016 i ponownie w 2018 roku był sekretarzem Rady Bezpieczeństwa Republiki Kazachstanu. W 2016 roku został mianowany ministrem ds. wyznań i społeczeństwa obywatelskiego Republiki Kazachstanu. Jego głównym zadaniem na tym stanowisku miała być walka z islamskim ekstremizmem. W został ministrem obrony Republiki Kazachstanu. W 2019 roku otrzymał awans na stopień generała majora. W 2020 roku awansował do stopnia generała porucznika. W styczniu 2025 roku został Sekretarzem Generalnym Szanghajskiej Organizacji Współpracy.

Jak powstała Szanghajska Organizacja Współpracy?

Na szczycie w Szanghaju w dniach 14–15 czerwca 2001, powstała Szanghajska Organizacja Współpracy poprzez podpisanie Deklaracji o utworzeniu Szanghajskiej Organizacji Współpracy. Członkowie zobligowali się w niej przede wszystkim do dbałości o wzajemne relacje, przyjaznej współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa, gospodarki, kultury itp., wzmocnienia zaufania, a także poszanowania równości oraz niemieszania się w sprawy wewnętrzne państw. Zaznaczono również, iż organizacja nie jest skierowana przeciw jakiemukolwiek innemu podmiotowi stosunków międzynarodowych. Zapowiedziano także utworzenie Regionalnej Struktury Antyterrorystycznej i Rady Koordynatorów. Na szczycie podpisana została ponadto Szanghajska konwencja, która zobowiązywała strony do zwalczania terroryzmu, separatyzmu i ekstremizmu.

Kiedy przyjęto Kartę Szanghajskiej Organizacji Współpracy?

7 czerwca 2002 na szczycie w Petersburgu przyjęto Kartę Szanghajskiej Organizacji Współpracy, dokument ramowy określający cele, zadania, strukturę instytucjonalną oraz sposoby przystąpienia lub wystąpienia z Szanghajskiej Organizacji Współpracy.

Jakie państwa współpracują z Szanghajską Organizacją Współpracy?

Od 2004 roku obserwatorem Szanghajskiej Organizacji Współpracy jest Mongolia, a od 2005 roku także Republika Indii, Islamska Republika Pakistanu oraz Islamska Republika Iranu. Inną formą uczestniczenia w pracach SzOW jest możliwość uzyskania statusu partnera w dialogu, który w tej chwili posiadają Republika Armenii, Republika Azerbejdżanu, Królestwo Kambodży, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki i Republika Turcji. W 2006 roku utworzono specjalną grupę kontaktową pomiędzy Szanghajską Organizacją Współpracy a Afganistanem, którego przedstawiciele byli częstymi gośćmi podczas obrad różnych organów organizacji. W 2012 Islamski Emirat Afganistanu uzyskał status obserwatora przy Szanghajskiej Organizacji Współpracy, ale talibowie rządzący tym państwem od 2021 r. nie uczestniczą w sesjach organizacji. Szanghajska Organizacja Współpracy posiada także status obserwatora przy Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Co to jest Tiencin (Tianjin)?

Tiencin (chin.: 天津; Tianjin, dosłownie. „niebiański bród”;) – jedno z 4. miast wydzielonych Chińskiej Republiki Ludowej, znajduje się pomiędzy Pekinem i zatoką Pohaj, jeden z największych portów świata i specjalna strefa ekonomiczna, ustanowiona po trzęsieniu ziemi w 1976 roku, w którym zginęło 23.938 osób, a wiele budynków legło w gruzach.

W Tiencin (Tianjin) żyje ponad 10.000.000 ludzi. Większość mieszkańców to Chińczycy Han, poza tym w mieście żyją: Hui, Koreańczycy, Mandżurowie i Mongołowie, których łączna populacja nie przekracza 250.000 osób. Mieszkańcy Tiencin (Tianjin) mówią miejscowym dialektem języka mandaryńskiego.

Jak wygląda rozwój i gospodarka Tiencin (Tianjin)?

Gospodarstwa rolne zajmują 40 proc. całej powierzchni miasta wydzielonegoTiencin (Tianjin). Główne uprawy to pszenica, ryż i kukurydza. Rozwinięte jest też rybołówstwo. Tiencin (Tianjin) jest także ośrodkiem przemysłowym. Główne gałęzie to przemysł: petrochemiczny, włókienniczy, samochodowy, maszynowy i metalowy. Miasto jest największym chińskim producentem soli. Dużą część energii elektrycznej tworzą elektrownie geotermiczne. W mieście znajdują się ponadto znaczne zasoby rud manganu i boru. W mieście działa kilka uczelni.

Jaka wygląda komunikacja Tiencin (Tianjin)?

Tiencin (Tianjin) jest ważnym węzłem kolejowym. Miasto posiada 3 obwodnice. Ponadto przez Tiencin (Tianjin) przechodzi 7 dróg szybkiego ruchu i 6 autostrad krajowych: Lotniskiem, obsługującym miasto jest leżący na wschód od centralnej części miasta w dzielnicy Dongli jest Tienciński Międzynarodowy Port Lotniczy Binhai (ZBTJ).

Kto był najsłynniejszym mieszkańcem Tiencin (Tianjin)?

Najsłynniejszym mieszkańcem Tiencin (Tianjin) był Ma Sanli (1914–2003) – słynny komiki i aktor. Należał do ludu Hui, i grał typowym dla nich stylem xiangsheng. Na jego spektakle przychodziło wiele osób. Ma Sanli wystawiał swoje sztuki często mówiąc dialektem tieńcińskim.

Co to jest xiangsheng?

Xiangsheng (chiński tradycyjny: 相聲; chiński uproszczony: 相声; pinyin: Xiàngsheng; dosł. „twarz i głos”), znany również jako crosstalk lub dialog komiczny, jest tradycyjną sztuką perfomatywną w chińskiej komedii i jednym z najpopularniejszych elementów chińskiej kultury. Przeważnie jest wykonywany jako dialog między dwoma wykonawcami , rzadziej jako monolog (podobnie jak w większości form stand-up’u ), a jeszcze rzadziej jako grupowy występ wielu wykonawców. Język Xiangsheng obfituje w kalambury i aluzje.

Jakie klasyczne umiejętności składają się na współczesny xiangsheng?

Współczesny Xiangsheng obejmuje 4 klasyczne umiejętności: mówienie (opowiadanie historii, co stanowi pragmatyczny mechanizm humoru – opowiadanie dowcipów lub używanie żartów językowych), naśladowanie (imitowanie, akcenty, dialekty i inne dźwięki, a także naśladowanie „śpiewu” i działań konkretnych postaci w tradycyjnych chińskich operach), drażnienie (kpienie, żartowanie) i śpiew.

Dziękujemy za przeczytanie tekstu do końca. Polecamy inne wiadomości zamieszczone na stronie internetowej www.agencja-informacyjna.com. Życzymy ciekawej lektury. Agencja Informacyjna

AI World, Chiny /Dec/ 29 lipca 2025