„Pokój o pokoju” – muzyczne wołanie o zgodę i nadzieję

Kościół księżnej Zofii w Pokoju wypełnił się po brzegi. 21 września, w Międzynarodowy Dzień Pokoju, mieszkańcy i goście przyjechali, by wsłuchać się w koncert „Pokój o pokoju”. W przestrzeni tej wyjątkowej świątyni, od wieków łączącej tradycje i wyznania, muzyka Jana Sebastiana Bacha zabrzmiała jako modlitwa i manifest – przypomnienie, iż w świecie pełnym napięć potrzebujemy ciszy, refleksji i nadziei.

Jeszcze kilka dni wcześniej organizatorzy zapraszali na wydarzenie, a teraz – w niedzielne popołudnie – trudno było znaleźć wolne miejsce. Wysokie wnętrza kościoła księżnej Zofii wypełniało skupienie. Nie był to zwykły koncert – raczej muzyczne misterium, w którym artyści i publiczność stali się wspólnotą.

Barbara Zając, wójt gminy Pokój, podkreśliła po występie, iż to właśnie nazwa miejscowości zobowiązuje:

– Pokój to najpiękniejsza nazwa na świecie. Jedyna taka w Polsce i w Europie. Dlatego stąd chcemy wołać o pokój – poprzez muzykę i modlitwę. Ten koncert ekumeniczny zjednoczył wielu ludzi i instytucji. To znak, iż w zgodzie można osiągnąć naprawdę wiele.

Program przygotował Hubert Prochota – muzyk i interpretator dzieł Bacha, który po raz kolejny udowodnił, iż muzyka baroku potrafi łączyć ludzi niezależnie od wyznania i doświadczeń.

– W kościele ewangelickim nie może zabraknąć Bacha – mówił po koncercie. – Ale gdy gram go w katolickiej świątyni, też brzmi naturalnie. To dlatego, iż Bach jest uniwersalny. Łączy. I ma w sobie ten ekumeniczny wymiar, który dziś jest tak potrzebny.

Prochota zwrócił uwagę na szczególne znaczenie kantaty Ich habe genug:

– Tytuł w tłumaczeniu oznacza raczej „zadość mam”, czyli mam tyle, ile trzeba. To refleksja niezwykle aktualna: w świecie przesytu i niepokojów powinniśmy uczyć się zadowolenia z tego, co istotne.

Z kolei Hubert Kołodziej, przewodniczący Stowarzyszenia Pokój, przypomniał, iż nazwa miejscowości od dawna inspiruje do działań ponad podziałami:

– W dramatycznej sytuacji międzynarodowej, tutaj – w Pokoju – zorganizowaliśmy koncert o pokoju. To zobowiązuje. Historia tej miejscowości zna wojenne zniszczenia, ale też przykłady pojednania i współpracy. Dlatego tak ważne jest przesłanie pedagogiki pokoju – od rodziny, przez społeczność lokalną, aż po stosunki międzynarodowe.

Długie oklaski publiczności były nie tylko wyrazem uznania, ale i wdzięczności za wspólne przeżycie.

Pokój – miejscowość o nazwie-symbolu – tego dnia naprawdę stał się przestrzenią, w której sztuka, historia i idea spotkały się w jednym brzmieniu. I choć wojny i konflikty wciąż kładą się cieniem na świecie, w murach kościoła księżnej Zofii wybrzmiała prosta, a zarazem wielka prawda: pokój zaczyna się od człowieka i od wspólnoty.

W programie usłyszeliśmy jedno z arcydzieł Johanna Sebastiana Bacha – kantatę Ich habe genug BWV 82, w wykonaniu znakomitych artystów:

Laurenzia Kampa – sopran

Aleksandra Michalak – flet

Justyna Zaremba – skrzypce I

Laura Mross – skrzypce II

Stefan Marzec – altówka

Agata Magosz – wiolonczela

Mariusz Dziundzio – kontrabas

Hubert Prochota – basso continuo

Fot. Kapitan