Rosyjski aparat bezpieczeństwa od wieków stanowi rdzeń władzy państwowej, a jego funkcja zawsze wykraczała poza tradycyjne rozumienie bezpieczeństwa. Już w epoce Iwana Groźnego Opricznina służyła nie ochronie obywateli, ale eliminacji wewnętrznych przeciwników. Carska Ochrana, a później sowieckie służby specjalne, rozwijały tę samą zasadę – bezpieczeństwo państwa utożsamiano z utrzymaniem lojalności wobec władcy. Zamiast gwarantować porządek prawny, aparat bezpieczeństwa koncentrował się na kontroli informacji, prewencji politycznej oraz rozbijaniu wszelkiego sprzeciwu i oporu wobec władzy. Po rozpadzie Związku Sowieckiego ten model nie uległ zmianie. W 1995 roku powstała Federalna Służba Bezpieczeństwa (FSB), która oficjalnie miała chronić Rosję przed terroryzmem i szpiegostwem. W rzeczywistości przejęła kadry, metody i filozofię KGB.