W 85. rocznicę śmierci „Hubala” przypominamy Państwu nie tylko historię jego oddziału, ale także przybliżymy postać Henryka Ossowskiego „Dołęgi” – adiutanta majora oraz autora dziennika bojowego hubalczyków. Był on jednym z tych żołnierzy, którzy po rozwiązaniu oddziału nie złożyli broni i kontynuowali walkę o wolność ojczyzny.
Szabla wz. 34 to jedna z najbardziej znanych polskich konstrukcji broni białej. To symbol przedwojennych ułanów i absolutnie nie nadużywając tego słowa – narodowa legenda. Ludwikówek (od Huty Ludwików w Kielcach, gdzie szable te produkowano) Wojsko Polskie we wrześniu 1939 roku posiadało około 40 tys. i choć wiele z nich dotrwało do dziś, to tylko nielicznym przypisać można potwierdzoną proweniencję.
Z tym większą dumą chcemy Państwu jedną pokazać – szablę całkowicie wyjątkową i dotąd nieznaną – należącą do adiutanta mjr. Henryka Dobrzańskiego – „Hubala”. Szabla ta towarzyszyła hubalczykom na ich bojowym szlaku, była w zwycięskiej bitwie pod Huciskiem (30 marca 1940 roku), była również w zagajniku pod Anielinem, gdzie 30 kwietnia 1940 roku poległ ostatni kawalerzysta kampanii wrześniowej.
Dziś, w 85. rocznicę śmierci „Hubala”, przypomnimy Państwu nie tylko historię hubalczyków i „Hubala”, ale także przybliżymy postać Henryka Ossowskiego „Dołęgi” – adiutanta majora oraz autora dziennika bojowego hubalczyków. Bojowy szlak Ossowskiego to nie tylko Oddział Wydzielony Wojska Polskiego, to także wojna obronna 1939, Armia Pomorze, obrona Twierdzy Modlin, to konspiracja w ZWZ i AK, to wreszcie powstanie warszawskie. Był on jednym z hubalczyków – ochotników, którzy nie złożyli broni i nie zdjęli munduru. Większość z nich, choćby po rozwiązaniu Oddziału, nie zaprzestała walki. Walczyli w ojczyźnie w konspiracji, przedostawali się na Zachód, zostawali cichociemnymi. Ich historie to często materiał na scenariusze wyjątkowych filmów sensacyjnych.
Scenariusz, reżyseria i prowadzenie: Piotr Szychowski; Zdjęcia: Paweł Szczutowski, Mateusz Lewandowski; Montaż: Paweł Szczutowski; Opracowanie graficzne: Mateusz Lewandowski.
Dziś – w filmie „Szabla hubalczyków”, do którego obejrzenia serdecznie zachęcamy – opowiemy Państwu tę wyjątkową historię. Historię ludzi, historię jednego człowieka, wyjątkową historię broni i naprawdę wartościowy fragment historii Polski. Nie zdradzając treści filmu, powiem tylko, iż po rozwiązaniu oddziału „Hubala” Ossowski ukrył swoją szablę. Wydobył ją wraz z dziesięcioletnim synem w końcówce lat sześćdziesiątych, wybierając się w konspiracyjną (przed żoną oczywiście) podróż samochodem marki Syrena. Konspiracja w tym przypadku powodowana była oczywiście potencjalnym gniewem małżonki za narażenie syna na wspinaczkę na drzewo po samochodowym kole zapasowym. I choć Henryk Ossowski „Dołęga” nie żyje już od prawie 50 lat, to jego szablę, ten wyjątkowy relikt narodowej pamięci, zgodnie z jego wolą ciągle przechowuje rodzina Ossowskich.
Udostępnienie tego eksponatu, właśnie z okazji 85. rocznicy śmierci mjr. „Hubala”, to coś naprawdę wyjątkowego, tym bardziej iż po hubalczykach nie zachowało się wiele materialnych pamiątek.
Zapraszamy do obejrzenia filmu, którego powstanie – co już samo w sobie jest dość szczególne –zawdzięczamy w znacznej mierze Karolowi Hoangowi, rzecznikowi Stowarzyszenia Wietnamczyków w Polsce, oraz – co już nie dziwi – Henrykowi Ossowskiemu, synowi Henryka Ossowskiego – adiutanta mjr. Hubala.
Film to zwieńczenie ogromnej, społecznej pracy wielu ludzi, którzy tę historię chcieli Państwu opowiedzieć i przypomnieć rolę hubalczyków w naszych dziejach. Budżet filmu to bak paliwa, główka kapusty (którą – tu uspokajamy – po zdjęciach ze smakiem zjadł koń) oraz ogrom pracy i poświęcenia wielu osób.
O tym, jak bardzo to ważne, świadczy lista osób i instytucji zaangażowanych w powstanie filmu bądź mu patronujących: Ministerstwo Obrony Narodowej, Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Urząd i Burmistrz Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy, Muzeum Wojska Polskiego, Muzeum Powstania Warszawskiego, Prezydent Miasta Płocka czy choćby pani Małgorzata Potocka (wybitna aktorka, odtwórczyni roli „Tereski” w filmie „Hubal” Bohdana Poręby).
Wyjątkowe znaczenie ma to, iż filmowi „Szabla hubalczyków” patronują trzy największe organizacje kombatanckie – Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej, Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych oraz Związek Powstańców Warszawskich.
Ogromne podziękowania kierujemy również do zaangażowanych w powstanie filmu rekonstruktorów, którzy znaleźli czas, by całkowicie nieodpłatnie wesprzeć nas w upamiętnieniu 85. rocznicy śmierci Ostatniego Kawalerzysty II RP. Stowarzyszeniu Hubalczycy 1939-1940, Ochotniczemu Szwadronowi Kawalerii im. 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, Strzeleckiej Grupie Rekonstrukcji Historycznej „Św. Achacjusz” ze Skołatowa – składamy serdeczne podziękowania.
