Litwa, Łotwa i Estonia od początku odzyskania niepodległości były świadome różnych zagrożeń płynących ze strony Rosji i wszelkim sposobami starały się im zapobiegać. Jednocześnie skromne możliwości (głównie ekonomiczne) nie pozwalały na zbudowanie wystarczającego potencjału obronnego wobec czego należało skupić się na tych jego obszarach, w których samodzielnie lub przy wsparciu sojuszniczym można było zbudować efektywnie działające elementy odstraszania. Do nich zaliczyć należy obronę terytorialną, przeciwlotniczą/przeciwrakietową oraz odpowiednie przygotowanie wojska, a w szczególności jego niższej i wyższej kadry dowódczej.