Zacieśnienie współpracy obronnej między Wielką Brytanią a Turcją stanowi jedną z najistotniejszych zmian w ewoluującej architekturze bezpieczeństwa Europy. Jednocześnie partnerstwo to może odzwierciedlać wspólne przekonanie, iż tradycyjne struktury bezpieczeństwa europejskiego, kształtowane dotychczas przez instytucje UE i przywództwo USA, nie są już wystarczające, aby sprostać skali oraz złożoności pojawiających się zagrożeń. W tym kontekście szereg dwustronnych zobowiązań między Ankarą a Londynem, przede wszystkim w obszarze handlu bronią i koordynacji wywiadowczej, gwałtownie przeradza się w szersze porozumienie strategiczne, dodatkowo wzmocnione wspólną percepcją zagrożeń, uzupełniającymi się zdolnościami obronnymi, jak również zbieżnymi priorytetami geopolitycznymi.