"WEF i ONZ łączą siły, aby zainicjować kolejny globalny kryzys – wodę"

W marcu 2023 r. w Nowym Jorku odbyła się Konferencja Wodna ONZ, której współgospodarzami były rządy Holandii i Tadżykistanu. Konferencja ta odbywa się po raz pierwszy od 46 lat. pierwszy odbył się w Argentynie w 1977 roku.

"Mamy nadzieję, iż może to doprowadzić do "paryskiego momentu" dla wody – z wynikami tak krytycznymi dla wody, jak porozumienie paryskie dla działań na rzecz klimatu" – powiedzieli Henk Ovink i Sulton Rahimzoda.

Ovink jest specjalnym wysłannikiem ds. międzynarodowych spraw wodnych w Królestwie Niderlandów. Rahimzoda jest specjalnym wysłannikiem prezydenta Republiki Tadżykistanu do przywódców koalicji na rzecz wody i klimatu.

Na stronie internetowej konferencji ONZ zauważa: "Woda jest czynnikiem decydującym o realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju ... Jednak nasze postępy w realizacji celów i zadań związanych z wodą pozostają niepokojąco niezgodne z planem, zagrażając całemu programowi zrównoważonego rozwoju". Swój projekt nosi tytuł "Zjednoczenie świata dla wody".

Na tej samej stronie internetowej znajduje się odpowiednio dramatyczny cytat z Sekretarza Generalnego ONZ António Guterresa:

Konferencja Wodna ONZ 2023, Organizacja Narodów Zjednoczonych

Konferencja Wodna ONZ, oficjalnie zatytułowana "Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie śródokresowego kompleksowego przeglądu realizacji celów Międzynarodowej Dekady Działań "Woda na rzecz zrównoważonego rozwoju" (2018–2028), miała na celu podniesienie świadomości na temat globalnego kryzysu wodnego i podjęcie decyzji o działaniach mających na celu osiągnięcie uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym celów związanych z wodą.

Cóż, taki był cel, jak stwierdzono w artykule Ovinka i Rahimzody opublikowanym przez Światowe Forum Ekonomiczne ("WEF") w marcu 2023 r., na tydzień przed rozpoczęciem konferencji. Ale według konferencji prasowej WEF, która odbyła się sześć miesięcy wcześniej, nie mówią prawdy.

WEF zorganizował konferencję prasową, aby zainaugurować swoją Globalną Komisję ds. Ekonomii Wody podczas dorocznego spotkania w 2022 roku. Na tej konferencji prasowej jeden z przewodniczących Komisji wypuścił kota z worka, dlaczego skupiają się na światowym zaopatrzeniu w wodę.

Pierwszą wskazówką jest coś, co WEF napisał o uruchomieniu w podsumowaniu na górze artykułu Ovinka i Rahimzody: "Globalna Komisja ds. Ekonomii Wody, uruchomiona na dorocznym spotkaniu Światowego Forum Ekonomicznego w 2022 r., przedstawi raport na temat przełomowych sposobów wyceniania i zarządzania wodą jako dobrem wspólnym".

Kluczowym zwrotem jest "dobro wspólne".

Dobro wspólne jest kolektywistycznym terminem używanym do określenia kontroli społecznej. Kolektywizm przybiera różne formy: socjalizm, faszyzm, nazizm lub narodowy socjalizm, etatyzm opiekuńczy i komunizm. Jak powiedział niemiecki nazistowski polityk Hermann Goering, najwyższą zasadą nazizmu jest to, iż "dobro wspólne jest ważniejsze niż dobro prywatne".

W socjalizmie rządząca klasa intelektualistów, biurokratów i planistów społecznych decyduje, czego ludzie chcą lub co jest dobre dla społeczeństwa, a następnie używają siły przymusu państwa do regulowania, opodatkowania i redystrybucji bogactwa tych, którzy pracują na życie. Innymi słowy, socjalizm jest formą zalegalizowanej kradzieży, według Ashbrook Centre na Uniwersytecie Ashland.

Konferencję prasową WEF wygłosili Alem Tedeneke i troje z czterech współprzewodniczących Komisji WEF: profesor Mariana Mazzucato, dyrektor założycielka Instytutu Innowacji i Celu Publicznego UCL; prof. Johan Rockström, dyrektor Poczdamskiego Instytutu Badań nad Wpływem Klimatu; oraz Tharman Shanmugaratnam, prezydent Singapuru.

W marcu 2023 r., na tydzień przed Konferencją Wodną ONZ, Komisja opublikowała raport zatytułowany "Turning The Tide: A Call To Collective Action" W czasie konferencji prasowej, przed jego publikacją, WEF odważnie twierdził, iż "raport i plan działania zmienią sposób, w jaki mówimy o wodzie, cenimy ją i zarządzamy nią w pozostałej części XXI wieku".

Interesujące w tej konferencji prasowej jest to, co Mazzucato powiedział o tym, jak powstał "globalny kryzys wodny".

Shanmugaratnam mówił, iż "kryzys wodny i kryzys klimatyczny" idą ze sobą w parze i iż konieczna jest zmiana sposobu myślenia; "Sprawiedliwość jest interesem wszystkich, interesem własnym każdego na całym świecie".

Mazzucato wtrąciła, gdy chciała dodać coś w oparciu o to, co właśnie powiedział:

"To oczywiście prawda również w przypadku covida, prawda? Wszyscy jesteśmy tak zdrowi, jak zdrowy jest nasz sąsiad na naszej ulicy, w naszym mieście, w naszym regionie, w naszym kraju i na całym świecie.

"I czy rozwiązaliśmy ten problem? Na przykład, czy rzeczywiście udało nam się zaszczepić wszystkich na świecie? Nie.

"Podkreślamy więc wodę jako globalne dobro wspólne i to, co oznacza wspólna praca, i patrzymy na to zarówno z perspektywy globalnych dóbr wspólnych, jak i z perspektywy własnego interesu, ponieważ ma to swoje odpowiedniki.

"To nie tylko ważne, ale także ważne, ponieważ nie udało nam się rozwiązać tych problemów, ale które miały podobne atrybuty, a woda jest czymś, co ludzie rozumieją.

"Wiesz, zmiany klimatyczne są trochę abstrakcyjne. Niektórzy rozumieją to naprawdę dobrze, niektórzy rozumieją to trochę, niektórzy po prostu tego nie rozumieją.

"Każde dziecko wie, jak ważna jest woda – kiedy grasz w piłkę nożną i jesteś spragniony, potrzebujesz wody. Jest też coś w tym, żeby naprawdę zaangażować obywateli i w pewien sposób eksperymentować z pojęciem dobra wspólnego. Czy rzeczywiście możemy wywiązać się z tego czasu w sposób, w jaki innym razem ponieśliśmy sromotną porażkę? I miejmy nadzieję, iż nie będziemy ciągle zawodzić w innych rzeczach, ale tak czy inaczej".

[Przypis od RW: Muszę przyznać, iż nie słuchałem całej konferencji prasowej. Słuchanie lub czytanie zbyt dużej ilości psychobełkotu WEF nie jest dobre dla niczyjego samopoczucia psychicznego. Ale, jeżeli chcesz, możesz obejrzeć całą konferencję prasową poniżej, która jest osadzona na początku uwag wymienionych powyżej.]

Więc masz to. Ponieważ "kryzys covidowy" i "kryzys klimatyczny" nie osiągnęły tego, co zaplanowały, globaliści szukają innego globalnego zagrożenia, aby zmusić światowe populacje do posłuszeństwa, "dla wspólnego dobra" – globalnego kryzysu wodnego.

Przypomina nam się cytat z książki Alexandra Kinga "The First Global Revolution" z 1991 roku, prezesa Klubu Rzymskiego (1984–1990):

Szukając nowego wroga, który by nas zjednoczył, wpadliśmy na pomysł, iż zanieczyszczenie, zagrożenie globalnym ociepleniem, niedobory wody, głód i tym podobne będą pasować do rachunku. W swej całości i wzajemnym oddziaływaniu zjawiska te stanowią wspólne zagrożenie, które wymaga solidarności wszystkich narodów. Ale określając je jako wrogów, wpadamy w pułapkę, przed którą już ostrzegaliśmy, a mianowicie mylimy objawy z przyczynami. Wszystkie te zagrożenia są spowodowane interwencją człowieka i tylko poprzez zmianę postaw i zachowań można je przezwyciężyć. Prawdziwym wrogiem jest więc sama ludzkość.

Czytaj więcej: Granice wzrostu są głęboko wadliwe, ale zwolennicy wykorzystali je, aby twierdzić, iż społeczeństwa muszą być całkowicie kontrolowane, aby uniknąć katastrofy

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://expose-news.com/