Wielki Głód na Ukrainie w latach 1932–1933, znany również jako Hołodomor, był jednym z najtragiczniejszych wydarzeń XX wieku. Miliony ludzi zginęły w wyniku sztucznie wywołanego głodu, który był świadomym aktem ludobójstwa, wymierzonym przez reżim stalinowski w naród ukraiński. Jego celem było nie tylko zdławienie oporu wobec kolektywizacji oraz zniszczenie ukraińskich dążeń do wolności i niepodległości, ale także osłabienie wszelkich prób współpracy ukraińsko-polskiej w kontekście międzynarodowym. Po podpisaniu przez Polskę, Rumunię, Francję i Wielką Brytanię antybolszewickiego sojuszu, Stalin obawiał się, iż w przypadku wybuchu wojny Ukraina mogłaby do niego przystąpić, stanowiąc realne zagrożenie dla ZSRR. Z tego powodu rosyjscy bolszewicy podjęli drastyczne kroki, by zniszczyć jakiekolwiek przejawy ukraińskiego ruchu narodowego, który mógłby zagrażać sowieckiej hegemonii w Europie Środkowo-Wschodniej.