(…) Były oficer sztabu generalnego: Jak przyszedł PiS do MON-u, to atmosfera zrobiła się gęsta, pełna strachu, podpierdalania. Środowisko wojskowe jest małe. Każdy każdego gdzieś spotkał w wojskowym życiu. o ile ludzie widzą, iż najpierw z kimś gadali, a nagle ten ktoś dostaje zwolnienie, iż kręci się wokół niego aferę, to się od niego odwracają. To nic, iż na koniec wychodzi, iż to zwykła ściema, iż przyszedł z góry rozkaz, żeby żołnierza zniszczyć, bo jego postawa wobec władzy była nieodpowiednia. Mleko się już rozlało i było po żołnierzu. Takie przykłady miały wojsku pokazać, iż żołnierze muszą siedzieć cicho. Doświadczyłem tego na własnej skórze. Poszła plota i w ciągu jednego dnia wszyscy się ode mnie odwrócili. Wszyscy. Dostałem zakaz posiadania telefonu, nie brali mnie na strzelnicę. Byłem totalnie wykluczony z życia jednostki. Choć nic złego nie zrobiłem, nie mam żadnych zarzutów czy wyroków. Takich historii było wtedy mnóstwo, całe mnóstwo.
Oficer wojsk powietrznodesantowych: Opowiem pani pewną historię. PiS przychodzi do władzy i w strukturze jest dwóch podpułkowników: Bryś i Grodzki. Jeden jest szefem sztabu, drugi szefem szkolenia po akademii w NATO. Nagle dzwoni telefon z góry i na rozmowy kadrowe do Warszawy jedzie nie Grodzki, a Bryś, bo Bryś ma znajomego w kręgach władzy. Zaczyna się jego „transport do góry”. Czemu tak? Ponieważ oficerowie poddają się władzy. Myślą: „Jak już tutaj jestem, to może jeszcze wyżej sięgnę, może jeszcze przymilę się tym albo tamtym?”. I się przymilali. Aż żal było na to patrzeć. Kiedyś grupa oficerów z gen. Jarosławem Miką, dowódcą generalnym, pojechała do biskupa polowego Lechowicza. Biskup zebrał nas w pomieszczeniu i powiedział: „Czy panowie generałowie oglądali TVP Info?”. Wszyscy zaczęli przytakiwać. Biskup perorował, iż jak to pięknie, jak to ładnie ta nasza władza rządzi, iż trzeba ją wspierać, i iż to nasz, wojskowych, obowiązek. Nikt się nie zająknął, iż mamy służyć Polsce, bronić jej niepodległości i stać na straży Konstytucji, a nie wspierać taką czy inną władzę polityczną. Nikt nic nie powiedział. Wszyscy kiwali tylko głową, z Miką na czele. To pokazuje, iż część oficerów naprawdę żyła tym zaszczuciem telewizyjnej propagandy, naprawdę niektórzy łykali ten przekaz. (…)
