Przedstawiciel Urugwaju przy Organizacji Państw Amerykańskich: „Czy sądzi Pan, iż osiem milionów Wenezuelczyków wyruszyło w podróż dookoła świata?”
Stała Rada Organizacji Państw Amerykańskich w piątek jednogłośnie przyjęła uchwałę zwracającą się do Państwowej Komisji Wyborczej o pilne opublikowanie protokołu wyborów prezydenckich, które odbyły się 28 lipca, ale bardziej niż sama uchwała, szeroko rozpowszechniono raport w Urugwaju przedstawiciel przed organizacją, Washington Abdallah, który wygłosił ostateczne przemówienie na temat kryzysu wenezuelskiego, powtarzając oświadczenie Międzyamerykańskiego Trybunału Praw Człowieka i wzywając do jedności społeczności międzynarodowej w konfrontacji z tym, co dzieje się w kraju. Kraj Ameryki Południowej.
Oto kilka fragmentów jego przemówienia:
„Dzisiaj z tego regionu i z Dominikany dzieje się to, co się dzieje. Głosy się łączą i w zasadzie rozumieją to samo (…) Wyjaśnijmy sobie coś. Członkowie tej organizacji nie zawsze zgadzają się z Międzyamerykańska Komisja Praw Człowieka.” Oświadczenie sądu nie przebiera w słowach. Mówi o terroryzmie państwowym, mówi o polityce i praktykach autorytarnych, mówi o systematycznym wzorcu naruszania wolności osobistej. Czego nie rozumie?
Osoby wtajemniczone mówią nam, iż dzieje się najgorsze. Nie musimy naśladować stylu Talleyranda. Stoimy w obliczu haniebnej dyktatury, mamy do czynienia z najgorszą rzeczą, jaka przydarzyła się kontynentowi od długiego czasu, i musimy stawić jej czoła bez nadmiernej retoryki. Nikt tutaj nie ma pojęcia, jak wydostać się z dyktatur, a ty nie gratulujesz im, wychodzisz z ciekawym nastawieniem, a większość społeczności międzynarodowej śpiewa tę samą piosenkę… jeżeli niektórzy myślą, aby mogli znaleźć sposób, aby powiedzieć dyktatorowi: „Odejdź” – kibicuję mu, ale nie znam dyktatorów, którzy odchodzą z entuzjazmem i współczuciem.
Wszyscy wiedzą, jak usunąć dyktatury z naszych krajów. We mnie byli ludzie, którzy wstawali i poświęcali swoje życie, i to właśnie społeczność międzynarodowa pewnego dnia odwróciła się od nas i z daleka obserwowała, co dzieje się w Ameryce Łacińskiej, co w pewnym momencie się zmieniło (…)
Rezultat był eksperymentalny i realistyczny, a zwyciężył Edmundo Gonzalez Urrutia. Pan Maduro: Czego nie rozumiesz? Niebezpieczne jest to, iż gdy mamy do czynienia z (przypadkami terroryzmu państwowego), niektórzy ludzie odczytują prawa człowieka w jeden sposób, a gdy dzieje się to w innych miejscach, robią to w inny sposób. To te same prawa człowieka, to ci sami ludzie, którzy oddają swoje życie, poświęcenia i wszystko, czy też sądzisz, iż osiem milionów Wenezuelczyków wyruszyło w podróż po świecie? Co jest niezrozumiałe? To jest ton emocjonalny i przepraszam, ale jeżeli mamy się spotykać przez 10, 15, 20 dni, będziemy musieli tak dalej robić i będziemy musieli ciągle powtarzać dyktatorowi: Panie ministrze, pan muszę tam wyjść. „Nikt cię już nie wspiera” – podsumował.
