Żałoba według Jachiry

Nawalny nie żyje i większość posłów obecnego nie-rządu uskutecznia na Twitterze wielką żałobę. Najdurniej wypadła chyba Klaudia Jachira, a ja nie byłabym sobą, gdybym się nad nią z tej okazji trochę nie poznęcała.

Wielki bohater – tyle iż nie dla Polski

Pomyliłam się. Pamiętam jak Nawalny podjął decyzję o powrocie do ojczyzny, byłam z niego wtedy taka dumna. Podziwiałam, iż jest prawdziwym bohaterem, patriotą, który chce ratować swój kraj przed putinem. Że inaczej się nie da, jak tylko od środka. Że nie da się naprawdę walczyć o Wolność będąc na obczyźnie.

To jest głupie z tak wielu poziomów, iż naprawdę ciężko to skomentować. Przede wszystkim samo podejście do Nawalnego jest zastanawiające – wszak Klaudia przecież brzydzi się nacjonalizmem i imperializmem? A tutaj roni rzewne łzy za człowiekiem, któremu być może bliżej było do demokracji, niż Putinowi, ale jeżeli chodzi o jego marzenia o wielkiej Rosji – nie ustępuje mu w niczym. Otwarcie popierał aneksję Krymu i wojnę w Gruzji. Putin był zły tylko dlatego, iż za bardzo Rosjan za ryje trzymał, a nie dlatego, iż Nawalny brzydził się jego polityką zagraniczną. Dla Polski nie ma większej różnicy, czy rządziłby on, czy Putin.

Wielkie nadzieje

Myślałam, iż trochę posiedzi, iż dzięki temu naród rosyjski się zbudzi, obali reżim i staną się demokracją. To było jeszcze przed agresją na Ukrainę. Kolejny raz przekonuję się, iż te nasze romantyczne ideały rodem z Mickiewicza, Słowackiego czy Norwida o siedzeniu w kajdanach i ratowaniu ojczyzny, nijak się mają do prawdziwego, podłego świata. Mógł sobie siedzieć bezpiecznie z całą rodziną w Niemczech czy Szwajcarii i wracać do zdrowia po zamachu na jego życie. Jego dzieci mogły mieć ojca, znać go, mieć z nim wspomnienia na całe życie. Peszek po prostu ma rację. Lepszy żywy obywatel niż martwy bohater. Sorry, świecie.

Tutaj Klaudia wykazała się olbrzymią naiwnością, jeżeli chodzi o swoje marzenia względem Rosji. Już pomijając już dumę, jaka rozpierała jej serduszko, bo jest to wpis infantylny, ale wiadomo było, iż ten człowiek w Rosji trafi od razu do więzienia. I jak on tam miał stamtąd przekonywać do siebie ludzi i wlewać im w serca chęć do wielkiego zrywu i nadzieję na odzyskanie wolności. A mało to przed nim próbowało? Ja się zastanawiam w ogóle, czemu on tam wrócił. Podejrzewam, iż może go Unia Europejska nakłoniła, obiecując mu, iż Putin go nie skrzywdzi, ponieważ jest ich pupilkiem. I to co najwyżej może martwić, bo Putin właśnie wprost im pokazał, jak bardzo gwiżdże na całą Unię. Pewny siebie prezydent Rosji to nigdy nie jest dobra wiadomość. Informacje napływające z ich mediów nie pozostawiają złudzeń, iż po raz kolejny mieliśmy do czynienia z zabójstwem politycznym – jeżeli ktoś miał jeszcze jakieś wątpliwości.

Putin ma się czego obawiać

Ale tobie, putinie, nie odpuścimy.

A skoro rosyjski przywódca gwiżdże sobie na całą Unię, to tym bardziej nie przejmie się głupiutkimi pogróżkami ze strony przeciętnie inteligentnej i śmiesznej posłanki z Polski. Podejrzewam, iż nie przejął się choćby Tuskiem, który grzmiał dzisiaj, iż „nie wybaczymy”. Nie zauważyłam, żeby Putin kogokolwiek prosił o wybaczenie. Co mu może zrobić polski premier i jego posłanka, która nie dalej jak dwa dni wcześniej wydurniała się, tańcując na sejmowych korytarzach? I Putin ma ich potraktować poważnie? Premierowi też radziłabym trochę opanować swoje powarkiwania, bo wojna na Ukrainie się kiedyś skończy, Niemcy uznają, iż można znowu robić interesy z Wołodią, każą mu zrobić kolejny reset i Doniek może się obawiać, czy Putin na pewno już zapomniał, nie chowa urazy i nie poczęstuje go herbatą przy pierwszym spotkaniu. Klaudii pewnie też jest teraz głupio, bo przecież to ona krytykowała PiS, kiedy ci zamierzali uniezależnić Polskę od rosyjskiego gazu. Jak to było? „Na złość mamie odmrożę sobie uszy”? A raczej byłoby jej pewnie wstyd, gdyby ta dziewczyna posiadała choć odrobinę samokrytyki. Już pomijając fakt, iż do tej pory byli pierwsi do odpuszczania Putinowi – chociażby kwestię katastrofy smoleńskiej.

Rób zdjęcie, żeby wszyscy widzieli jak bardzo mnie to dotknęło

I na sam koniec – tak, ona naprawdę kazała komuś zrobić sobie zdjęcie, jak jest smutna. Naprawdę nie widzi w tym nic niestosownego czy żenującego. To już choćby Marcin Józefaciuk, który niemal do każdego wpisu dodaje swoje zdjęcie uznał, iż tutaj jednak nie wypada i po prostu pożegnał swojego „bohatera”.

Złośliwi mogą mieć wątpliwości, bo ten na zdjęciu to tak sobie podobny do Nawalnego, a przecież przy takich wpisach raczej daje się zdjęcie zmarłego. A jeszcze złośliwsi, iż pewnie jest ono jakieś świeże, bo widać, iż czas spędzony w karcerze nie obszedł się z nim zbyt łaskawie.

Tak, więc – brawo Klaudia. Pełna kompromitacja.

M.

https://www.facebook.com/nawiasempiszacoswiecie