Niemieckie narodowosocjalistyczne plany zakładały zdobycie „przestrzeni życiowej” na Wschodzie dla germańskiej „rasy panów”. Główną przeszkodą w urzeczywistnieniu tej wizji była Polska, którą należało usunąć. Od początku II wojny światowej Niemcy zastosowali terror prewencyjny wobec ludności polskiej. Hitler zaakceptował program czystek etnicznych, które były obsesją Reichsführera-SS Heinricha Himmlera, komisarza do spraw umacniania niemczyzny. Każdej z pięciu armii wkraczających do Polski towarzyszyła Einsatzgruppe (grupa specjalna), stanowiąca aparat terroru, z rozkazem przede wszystkim eksterminacji polskiej inteligencji, ziemiaństwa, duchownych, a także Żydów.