Znany zakład zamyka działalność. Ludzie muszą szukać pracy [16.01.2025]

Francuski rynek cukrowniczy przeżywa poważne załamanie po tym, jak rodzinna firma Ouvre, z wieloletnią tradycją, ogłosiła zamknięcie swojego ostatniego zakładu produkcyjnego. To już szósty taki przypadek we Francji w ostatnich latach, co wskazuje na pogłębiający się kryzys w całym sektorze.

Fot. DALL·E 3 / Warszawa w Pigułce

Zakład w Souppes-sur-Loing, położony na południe od Paryża, który dotychczas produkował około 60 tysięcy ton cukru rocznie, padł ofiarą splotu niekorzystnych okoliczności. Problemy techniczne, które doprowadziły do wstrzymania produkcji pod koniec ubiegłego roku, okazały się być tylko wierzchołkiem góry lodowej w obliczu szerszych wyzwań branżowych.

Sektor cukrowniczy we Francji walczy z wieloma przeciwnościami. Niekorzystne warunki pogodowe i choroby roślin zniechęciły wielu rolników do uprawy buraków cukrowych, co doprowadziło do znaczącego spadku dostępności surowca. Równocześnie dramatyczny spadek cen cukru na rynku europejskim, sięgający 30 procent w ciągu ostatniego roku, dodatkowo pogorszył sytuację producentów.

Decyzja o zamknięciu fabryki ma dramatyczne konsekwencje społeczne – 109 pracowników straci zatrudnienie. Dyrekcja firmy podkreśla, iż w obecnej sytuacji rynkowej, gdzie choćby duże koncerny redukują liczbę zakładów, koszty modernizacji infrastruktury znacznie przekraczały możliwości finansowe przedsiębiorstwa.

Firma podjęła próbę ratowania sytuacji, nawiązując współpracę z Cristal Union, drugim co do wielkości producentem cukru we Francji. Zawarte porozumienie zapewni przynajmniej ciągłość odbioru buraków od rolników w okresie 2025/26, minimalizując straty w lokalnym rolnictwie.

Sytuację dodatkowo komplikuje rosnący import cukru z Ukrainy oraz decyzja Saint-Louis Sucre o zmniejszeniu obszaru upraw buraków o 15 procent w 2025 roku. Te czynniki wywierają dodatkową presję na już i tak osłabiony rynek.

Eksperci branżowi przewidują, iż wpływ zamknięcia zakładu Ouvre na całkowitą produkcję cukru we Francji, szacowaną na około 4 miliony ton rocznie, będzie stosunkowo niewielki. Większość rolników prawdopodobnie przekieruje dostawy do większych producentów, takich jak Cristal Union czy Tereos.

Jednak zamknięcie kolejnego zakładu produkcyjnego sygnalizuje głębsze problemy strukturalne w europejskim przemyśle cukrowniczym. Konieczne mogą okazać się systemowe zmiany i wsparcie dla sektora, aby zapobiec dalszej degradacji tej strategicznej gałęzi przemysłu spożywczego.