#zaginioneNIEzapomniane – kampania, która przywraca pamięć i daje nadzieję

Policja: To była zwykła wiosenna sobota. 5 kwietnia 2002 roku, Karlino, województwo zachodniopomorskie. 10-letnia Ewa Wołyńska bawiła się na podwórku, tuż obok swojego domu. Około godziny 18:00 jej mama widziała ją po raz ostatni. Rodzice wyjechali na krótkie zakupy. Gdy wrócili – Ewy już nie było. Zniknęła bez śladu. I choć minęły ponad dwie dekady, jej rodzina wciąż żyje nadzieją.

Dwa zdjęcia, dwie rzeczywistości

Na grafikach przygotowanych w ramach kampanii #zaginioneNIEzapomniane widzimy dwa obrazy Ewy: jedno przedstawia ją jako uśmiechniętą dziewczynkę z dnia zaginięcia. Drugie – to komputerowa progresja wiekowa, pokazująca jak mogłaby wyglądać dziś, jako dorosła kobieta.

To zestawienie bije w serce. Uświadamia, iż nie zniknęła tylko dziewczynka, ale całe jej przyszłe życie – marzenia, szkoła, praca, dorosłość. Ale też daje cień nadziei. Bo może… gdzieś tam jest. Może ktoś ją widział. Może coś pamięta.

Rodzina wciąż czeka: „Ewuniu, wróć do domu”

Ojciec Ewy, po 22 latach, mówi poruszające słowa:

– Droga Ewuniu, codziennie z mamą i rodzeństwem modlimy się o Twój powrót. Żyjemy nadzieją, iż jesteś szczęśliwa, iż gdzieś tam jesteś. Czekamy. Na Ciebie, na każdy znak, na każdą informację. Nigdy nie przestaniemy Cię szukać.

Dla rodziców, rodzeństwa, bliskich – czas się zatrzymał. Żyją pytaniem: „Co się wtedy wydarzyło?”

Co możesz zrobić?

Jeśli wiesz cokolwiek o okolicznościach zaginięcia Ewy Wołyńskiej – nie czekaj. Każda informacja może być tą przełomową. Skontaktuj się z Policją pod numerem 112 lub zaginionych pod 116 000. Możesz też napisać maila na adres: [email protected]

Być może to właśnie Ty znasz prawdę, która przywróci spokój rodzinie Ewy.

Niezapominajka – symbol pamięci i nadziei

Kampania #zaginioneNIEzapomniane to wspólna inicjatywa Policji, Fundacji ITAKA i Rzeczniczki Praw Dziecka Moniki Horny-Cieślak. Przez dwa tygodnie przypominają o pięciu nierozwiązanych sprawach zaginięć dzieci z przełomu lat 90. i 2000.

To nie tylko powrót do akt spraw. To przypomnienie, iż te dzieci wciąż mają imiona. Że ich twarze nie zniknęły. Że ktoś wciąż czeka.

25 maja – w Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego, którego symbolem jest niezapominajka, solidaryzujemy się z rodzinami wszystkich dzieci, które nie wróciły do domu.

Kampania, która daje twarze zaginionym

Zobacz spot kampanii i udostępnij dalej: #zaginioneNIEzapomniane – bo milczenie nie jest odpowiedzią. Pamięć – to pierwszy krok do prawdy.