Wojna przemysłowa ukazała nowe i przerażające oblicze walki lądowej. Zmaterializowała się supremacja artylerii i nowe środki walki w postaci czołgów i samolotów. Wielka wojna stanowiła również punkt zwrotny – wywołała rewolucję w taktyce piechoty. Formacje piechoty, w 1914 r. tkwiące jeszcze w poprzedniej epoce, w ciągu czterech lat dostosowały się do realiów nowoczesnej wojny przemysłowej, przechodząc od szyków liniowych rodem z XIX w., przez taktykę wojny okopowej, aby ostatecznie wypracować nową doktrynę działań połączonych, która efektywnie połączyła manewr z siłą ognia. Zmiany, które obserwujemy w latach 1914-18, to również dobry przykład trudnego procesu adaptacji wymuszonej przez rzeczywistość pola walki zgodnie z ponadczasową zasadą gen. Williama Balcka: „Pociski przeciwnika gwałtownie tworzą nową taktykę”.