154 lata temu, 18 marca 1871 roku, w odpowiedzi na kapitulację rządu francuskiego przed Prusami i narastające napięcia społeczne, mieszkańcy Paryża wraz z oddziałami Gwardii Narodowej zbuntowali się przeciwko władzom rządowym, co doprowadziło do proklamowania Komuny Paryskiej. Był to pierwszy w historii przykład rządu robotniczego, który sprawował władzę w stolicy Francji przez 72 dni, od 18 marca do 28 maja 1871 roku.
Jednym z kluczowych dowódców wojskowych Komuny był generał Jarosław Dąbrowski, polski rewolucjonista i były oficer armii rosyjskiej, który po ucieczce z Syberii znalazł schronienie w Paryżu. 6 kwietnia 1871 roku objął dowództwo nad 12. dywizją Gwardii Narodowej, a od 5 maja pełnił funkcję naczelnego wodza sił zbrojnych Komuny. Dąbrowski wyróżniał się odwagą i zdolnościami dowódczymi, prowadząc skuteczne operacje obronne przeciwko wojskom wersalskim. Zginął 23 maja 1871 roku podczas walk na barykadach w Paryżu, stając się symbolem międzynarodowej solidarności rewolucyjnej.