Australijskie wojsko i rząd początkowo próbowały potajemnie rozczłonkować 45 helikopterów MRH90 Taipan. W dalszej kolejności ukrywano lub ignorowano informację o zainteresowaniu Ukrainy przyjęciem floty do pomocy w ewakuacji rannych ze stref walk. Następnie wszystkie helikoptery zostały zdemontowane – rozebrane – a obrona ruszyła z niespotykaną szybkością, aby osiągnąć ten rezultat.
Wreszcie powiedziano społeczeństwu, iż rozbiórka floty i sprzedaż części zamiennych leży w najlepszym interesie podatnika. 18 stycznia minister przemysłu obronnego Pat Conroy powiedział, iż nikt nie jest zainteresowany nabyciem helikopterów – ignorując prośbę Ukrainy – i dodał:
„Dlatego najlepszą wartością dla podatników będzie demontaż samolotu i rozpoczęcie sprzedaży części zamiennych”.
9 października amerykańska witryna internetowa Breaking Defense zacytowała Axela Aloccio, dyrektora generalnego NHIindustries (NHI), który powiedział, iż części zamienne sprowadzane z Australii wyceniono na 405 milionów dolarów australijskich. NHI jest producentem NH90 i jest spółką joint venture składającą się z Airbus Helicopters, Leonardo Helicopters i Fokker Aerostructures.
Jednak kilka niezależnych źródeł branżowych powiedziało APDR, iż po wzięciu pod uwagę kosztów demontażu, transportu, przechowywania, napraw i modernizacji różnych komponentów kwota zapłacona Australii „byłaby bliska zeru lub choćby przyniosłaby stratę”.
Co więcej, po wypłacie rekompensaty australijskim firmom, które w dobrej wierze zainwestowały we wsparcie Taipana na podstawie 30 lat działalności, prawdopodobne jest, iż cała operacja będzie kosztować Ministerstwo Obrony znaczną kwotę pieniędzy. Oprócz konieczności samodzielnego płacenia za Airbus Helicopters do innych dostawców ubiegających się o odszkodowanie prawdopodobnie zaliczają się: Safran (wsparcie silnika); Leonardo (konserwacja skrzyni biegów); i Thales (elektronika).
W odpowiedzi na pytanie o wartość części zamiennych obrona odpowiedziała:
„Ze względu na tajemnicę handlową nie można udostępnić dodatkowych informacji”.
Ponieważ dyrektor generalny NHI ujawnił numer części zamiennych i powiedział, iż firma otrzymała 300 z 4000 części z Australii, nie jest jasne, dlaczego nie można było dostarczyć dodatkowych informacji – poza ochroną reputacji samej firmy z branży obronnej.
Mówiąc ogólnie o programie Taipan/NH90, pan Aloccio powiedział, iż spodziewa się, iż globalna flota będzie działać przez kolejne 50–60 lat, a liczba budowanych helikopterów będzie przez cały czas rosła. Oprócz wzmianki o Australii przyznał również, iż inny niezadowolony klient, Norwegia, złożył skargę przeciwko NHI z tytułu niewykonania zobowiązań, co następnie doprowadziło do powództwa wzajemnego przeciwko rządowi norweskiemu. Połączona sprawa ma trafić do sądu w przyszłym roku.
Pan Alucio wspomniał także o problemach z łańcuchem dostaw w przeszłości – szczególnie o powolnych dostawach niektórych części zamiennych – ale zwrócił uwagę na zamówienie na dodatkowe helikoptery z Holandii, a także duże zainteresowanie ze strony kilku potencjalnych nowych klientów na Bliskim Wschodzie. Powtórzył także informację zawartą w komunikacie prasowym z 13 czerwca, w którym napisano:
„Natowska Agencja Zarządzania Śmigłowcami (NAHEMA) i NHIIndustries (NHI) ogłosiły dziś podpisanie dużego kontraktu na opracowanie i dostawę śmigłowca NH90 w wersji 3 (SWR3). Ta przełomowa umowa o wartości ponad 600 milionów euro potwierdza Ciągłe zaangażowanie w zwiększanie możliwości operacyjnych i wydajności oraz wydłużanie żywotności floty NH90.
„Ceremonia podpisania odbyła się dzisiaj w siedzibie NAHEMA w Aix-en-Provence, w obecności starszych przedstawicieli obu organizacji i państw NAHEMA uczestniczących w inicjatywie: Belgii, Niemiec, Włoch i Holandii.
„SWR3 to znacząca aktualizacja konfiguracji istniejących śmigłowców NH90 w służbie, osiągnięta we współpracy pomiędzy firmami partnerskimi NHI (Airbus Helicopters, Leonardo i Fokker) a kluczowymi europejskimi dostawcami. Ta nowa, ulepszona konfiguracja zwiększa wyjątkowe możliwości operacyjne NH90, w które wyposażony jest takie jak pierwsze łącze Data Link 22 Airborne obsługiwane przez helikopter, system elektrooptyczny wysokiej rozdzielczości (LEOSS-T) i sonar (OTS-90 Mark II), cywilny GNSS/FMS oraz integracja dodatkowej broni.
Dodatkowe badania przeprowadzone w Australii pokazują, iż obsługiwane przez Airbusa obiekty wsparcia Taipan w OK i Holsworthy konsekwentnie osiągają poziom dostępności do 80%. Jednak te prowadzone przez armię (Townsville) i oddzielnie przez RAN (NORA) często sięgały zaledwie 30%. Wyjaśniliśmy już wcześniej, iż niska dostępność, gdy armia sprawowała kontrolę, wynikała z kilku czynników, w tym polityki „najpierw żołnierz, potem konserwacja” oraz braku zachęt komercyjnych do zwiększania liczby godzin lotu.
Ministerstwo Obrony nałożyło na Airbus Helicopters kaganiec na mocy umowy i nie może już komentować ani przekazywać żadnych informacji.
W przypadku zapytań redakcyjnych prosimy o kontakt:
Redaktor Kim Bergmann pod adresem [email protected]
W sprawie ogłoszeń reklamowych prosimy o kontakt:
Dyrektor sprzedaży grupy Simon Hadfield pod adresem [email protected]
