W jej ramach zostały złożone kwiaty i znicze przed następującymi pomnikami:
1. Józef Piłsudski - lider Polskiej Partii Socjalistycznej, twórca Legionów Polskich, Marszałek Polski i Naczelnik Państwa Polskiego, miłośnik herbaty oraz szachów, właściciel Kasztanki (koń).
2. Henryk Sienkiewicz - polski powieściopisarz epoki pozytywizmu, autor Trylogii i "Krzyżaków", "W pustyni i w puszczy". W 1905 r. otrzymał Literacką Nagrodę Nobla, a podczas uroczystości wypowiedział o Polsce takie słowa: "Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysięcznych dowodów, iż ona żyje! (…) Głoszono ją niezdolną do myślenia i pracy, a oto dowód, iż działa! (…) Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, iż umie zwyciężać !"
3. Roman Dmowski - lider Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, zwolennik dyplomacji, dzięki niemu sprawa polska była dyskutowana na konferencji wersalskiej
4. Ignacy Daszyński - założył Polską Partię Socjalno-Demokratyczną Galicji i Śląska. Był posłem przez 40 lat. Utworzył 7 listopada 1918 r. pierwszy po odzyskaniu niepodległości rząd. Dbał o sprawy ludzi pracy.
5. Wojciech Korfanty - dążył do włączenia do Polski ziem zaboru pruskiego wraz ze Śląskiem, Warmią, Mazurami i Gdańskiem. Został komisarzem plebiscytowym na Górnym Śląsku, stając się jednym z czołowych przywódców walki o polskość tej ziemi. To on stał na czele II i III powstania śląskiego i zabiegał o korzystny dla Polski werdykt aliantów. W pozostawionym testamencie politycznym do ludu śląskiego nawoływał: "Walczcie o Polskę wielką, mocarstwową, katolicką, praworządną i zawsze sprawiedliwą".
6. Ignacy Paderewski - pianista, kompozytor, polityk. W wyniku wielu starań również osobistych kontaktów Paderewskiego, prezydent Wilson 8 stycznia 1918 r. w swoim orędziu pokojowym uznał kwestię niepodległości Polski za jeden z warunków przyszłego pokoju w Europie (punkt trzynasty orędzia). 1 stycznia 1919 r. Paderewski przybył do Warszawy, by objąć funkcję premiera polskiego rządu. Witany przez 300 tysięcy osób, w przemówieniu podkreślił, iż nie należy do żadnego stronnictwa: "Stronnictwo powinno być jedno - Polska, i temu jedynemu służyć będę do śmierci. Żadne stronnictwo z osobna nie odbuduje ojczyzny - odbudują ją wszyscy, a podstawa główna to robotnik i lud".
7. Wincenty Witos - lider Polskiego Stronnictwa Ludowego "Piast", walczył o prawa wyborcze dla chłopów. Trzykrotny szef rządu. W latach 1920-1921, a więc w czasie wojny polsko-bolszewickiej, premier Rządu Obrony Narodowej.
8. Na koniec uczestnicy wycieczki udali się przed Grób Nieznanego Żołnierza, by uczcić pamięć wszystkich polskich żołnierzy, którzy oddali życie za Polskę. Do uroczystego pochówku Nieznanego Żołnierza doszło 2 listopada 1925 r. W tym dniu złożono do niego szczątki niezidentyfikowanego żołnierza, sprowadzone podczas specjalnej ceremonii z Cmentarza Obrońców Lwowa. Ciało bezimiennego żołnierza złożono w centralnej części kolumnady Pałacu Saskiego i zapalono wieczny znicz.
Dziękuję wszystkim uczniom za udział w tej wędrówce. Przedstawione postacie różniło wiele, ale wszyscy uważali, iż Polska jest najważniejsza. Liczę, iż to przesłanie dzieci zapamiętają.
Autor: Daniel Wolborski
Nauczyciel historii