Burzliwa historia Szczypiorna

W naszym okrągło rocznicowym „Kalendarium” pojawiła się notatka dotycząca wzmianki w źródłach z 1406 r. o Szcypiornie – wsi a od półwiecza dzielnicy Kalisza. Jak się okazuje z owej wsi pochodzili stąd prawdopodobnie takie XV-wieczne postaci jak Nicolaus de Sypemo i starosta kujawski Gywano de Syperzno. Później ich potomkowie przyjęli nazwisko Szczypierscy (Sczipierscy) herbu Łodzia i trzymali Szczypiorno do 1684 r. Wśród kolejnych, bardzo często zmieniających się właścicieli Szczypiorna, znaleźli się także: Mikołaj Politalski, Jan Jackowski, rodzina Korzenickich, Aleksy Pawłowski, Maciej, a po nim Bronisław i Władysław Ordęga. Kolejnymi właścicielkami były Zenobia Strzelecka, jej córka Kazimiera Bronikowska, a ostatnim - już w okresie międzywojennym - Józef Konstanty Bronikowski. Ożeniony z Anną Ludwiką Karśnicką z Majkowa, zawiadywał wsią aż do śmierci w 1945 r Był dwór – nie ma już dworu

W XVIII w. istniał tam zespół dworski, którego zabudowa składała się z dworu, stajni, sołka, wozowni ze stajnią, owczarni, chlewu, mielcucha, podpiwniczonego lamusa, wiatraka i trzech stodół. Przed 1845 r. na skraju rozległej polany Maciej Ordęga wzniósł nowy, murowany dwór rozbudowany w końcu XIX w. przez Bronikowskich. Jego korpus główny był piętrowy, nakryty niskim dachem dwuspadowym, a przylegały doń parterowe aneksy. Elewacje dworu były wzbogacone gzymsami i otynkowane, a korpus główny na parterze urozmaicony boniowaniem. W czasie II wojny Bronikowscy wyjechali do Warszawy, gdzie, prawdopodobnie w czasie powstania warszawskiego, zginął ich jedyny syn. Ale z kolei – co interesujące - w pierwszym powojennym polskim „warszawskim” filmie fabularnym Zakazanych piosenkach, zagrała - urodzona właśnie w Szczypiornie w 1889 r. - Janina Ordężanka. Po II wojnie we dworze mieszkało kilka rodzin ze Szczypiorna a także ludn