Był ten Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych czy nie?

Patrząc po wielu miejscach związanych z administracją samorządową, ale i też państwową to jednak było to tylko mały nic nieznaczący epizod w kalendarzu świąt równych z urwaniem sobie guzika lub dnia bez samochodu. Tyle się mówi o patriotyzmie a tutaj nie było nakazu to praktycznie nikomu nie przyszło do głowy, aby wywiesić flagę. Nie to, co zapobiegliwy zarządca budynku przy Dickensa nr.2, który nie bawi się w terminy czy daty. U niego codziennie święto przez okrągły rok, a, iż planeta płonie jak mawiał główny i najważniejszy Warszawiak, więc flaga tak się okopciła, iż już biały kolor jest bliższy buremu. Można i tak przecież nie ma miary patriotyzmu a w szczególności wśród naszego narodu. Mamy fałszywych bohaterów, których z honorami pochowaliśmy, ale i też mamy tych cichych nigdzie nielansowanych, o których choćby i rodziny zapomniały. No cóż -życie i współczesne priorytety.