Inauguracja piątej kadencji prezydenckiej Władimira Putina

Zdjęcie: vladimir-putin-7457375_1280

Komentarz w skrócie

• 7 maja 2023 r. na Kremlu odbyła się inauguracja piątej kadencji Władimira Putina jako prezydenta Federacji Rosyjskiej, która jest konsekwencją wygranych wyborów w których obecny prezydent Rosji otrzymał poparcie wynoszące 87%.
• Ceremonia została zbojkotowana przez większość państw zachodnich, w tym USA czy Polskę. Jednocześnie jak donosiło Radio Svoboda na ceremonii pojawili się przedstawiciele Francji, Węgier, Słowacji, Malty czy Cypru.
• W swoim przemówieniu W. Putin nie wykluczył dialogu z kolektywnym zachodem, ale tylko przy zmianie kursu polityki prowadzonej przez państwa UE i NATO wobec Rosji.
• Następna, sześcioletnia kadencja W. Putina stawia kolejne wyzwania nie tylko przed Zachodem, ale również przed samą Federacja Rosyjską która w ciągu najbliższych lat będzie musiała zmierzyć się z kwestią sukcesji władzy, z uwagi na zaawansowany wiek obecnego prezydenta.
• Ceremonia zaprzysiężenia prezydenta Putina odbyła się w cieniu toczącej się od dwóch lat pełnoskalowej inwazji, w której to Kreml nie przejawia sygnałów mających na celu zmienić stosunek Rosji do toczącego się konfliktu.

Władimir Putin rozpoczynając swoją kolejną kadencje na fotelu prezydenta Federacji Rosyjskiej staję się jednym z najdłużej panujących przywódców w historii rosyjskiej państwowości. W 2030 roku, a więc w czasie zakończenia obecnej kadencji prezydenckiej W. Putina, jeżeli przez cały czas będzie pełnił swoje obowiązki, stanie się najdłużej rządzącym przywódcą w historii Rosji od czasów Katarzyny Wielkiej (1762–1796), wyprzedzając między innymi Aleksandra II (1855–1881) czy Józefa Stalina (1922-1953). Jednocześnie piąta kadencja przynosi szereg wyzwań przed rosyjską państwowością. Oprócz kwestii polityki zagranicznej, ekipa rządząca zebrana wokół Putina będzie musiała zmierzyć się z szeregiem wyzwań na polu polityki wewnętrznej obejmujących nie tylko kwestie gospodarcze, ale także społeczne takie jak postępujący kryzys demograficzny.

Polityka zagraniczna

„Nie odrzucamy dialogu z państwami zachodnimi. Wybór należy do nich: czy zamierzają przez cały czas próbować powstrzymywać rozwój Rosji, kontynuować politykę agresji, nieustanną presję, jaką od lat wywierają na nasz kraj, czy też szukać drogi do współpracy i pokoju..”[1]. Tymi słowami W.Putin zwrócił się do państw kolektywnego zachodu w czasie swojej inauguracji. W niej to skierował do społeczności międzynarodowej zapewnienia iż Rosja jest chętna do współpracy z innymi państwami, przy jednoczesnym poszanowaniu interesów Moskwy. Sformułowanie o „nieustającej presji wywieranej na Rosję przez zachód” wpisuję się w narrację Moskwy, jakoby działania prowadzone przez Kreml na arenie międzynarodowej w ciągu ostatnich lat miały srticte defensywny charakter, a za obecną wojnę na Ukrainie czy destabilizacje sytuacji międzynarodowej odpowiadał wyłącznie Zachód.

Jednocześnie po 24 lutego 2022 r. widzimy postępującą izolacje Moskwy przez szeroko pojęty „świat zachodu”, czego swoistym symbolem jest nakaz aresztowania W.Putina przez Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze wydany 17 marca 2023 roku. Również sama inauguracja została zbojkotowana przez większość państw UE i NATO, przy czym z bojkotu wyłamała się Francja, Węgry, Słowacja, Malta, Cypr oraz Grecja. Ponadto w niektórych przekazach medialnych sugerowano iż w ostatniej chwili z udziału zrezygnowała Belgia [2]. Obecność przedstawicieli Węgier czy Słowacji nie stanowi novum w kontekście pozytywnych relacji Moskwy z Budapesztem oraz Bratysławą, niemniej jednak dziwić może obecność francuskiej delegacji, zwłaszcza w sytuacji ostatnich napięć na linii Paryż-Moskwa[3], jak również budzącej kontrowersje propozycji Emanuela Macrona dotyczącej wysłania wojsk na Ukrainę. Jednocześnie sama obecność dyplomatów państw UE i NATO stanowi sygnał wskazujący na istnienie rozdźwięku wobec tego jak powinna wyglądać dalsza polityka wobec Federacji Rosyjskiej.

W przypadku polityki zagranicznej prowadzonej przez Rosję można domniemywać iż kolejna kadencja W.Putina nie przyniesie zmian. Możemy zatem spodziewać się dalszych deklaracji władz FR skierowanych przeciw zachodowi utrzymanych w tonie gróźb oraz o jawnie konfrontacyjnym charakterze.

Jednocześnie wiadomo już iż pierwsza podróż zagraniczną w czasie pełnienia nowej kadencji Putin odbędzie do Pekinu, gdzie spotka się z Xi Jinpingem, co stanowi kolejny element zacieśniania się więzi na linii Moskwa-Pekin.

Polityka wewnętrzna

10 maja b.r. ogłoszono iż pozycje premiera w nowym rządzie Federacji Rosyjskiej utrzyma dotychczasowy premier- Michaił Miszustin. Również w przypadku innych ministerstw nie doszło do dużych zmian kadrowych, co wskazuję na to iż Putin postawił na utrzymanie kursu w polityce zewnętrznej, jak i wewnętrznej przez nominacje sprawdzonych współpracowników. Niemniej jednak największy znak zapytania stał przy nazwisku Ministra Obronny- Siergieja Szojgu, z uwagi na toczące się postępowanie antykorupcyjne w jego resorcie, jak również na szereg zarzutów kierowanych w jego kierunku w związku z przebiegiem „specoperacji”. Ostatecznie w nocy z 12 na 13 maja b.r. Kreml ogłosił iż Siergiej Szojgu odejdzie ze stanowiska szefa MONu, a jego miejsce zajmie Andriej Biełousow. Szojgu zajmie miejsce Nikołaja Patruszewa jako sekretarza Rady Bezpieczeństwa. przez cały czas nieznane jest dalsze miejsce pracy wcześniej wspomnianego Patruszewa, który przez lata uważany był za jedną z najważniejszych postaci w putinowskim systemie władzy.

W kwestii polityki prowadzonej przez Kreml wobec rosyjskiego społeczeństwa nie należy spodziewać się zmian, a postępująca militaryzacja społeczeństwa w duchu konfrontacji z zachodem przez cały czas będzie utrzymana. Jednocześnie przed ekipą Putina stoi szereg wyzwań związanych z konsekwencjami przestawienia gospodarki na tryby wojenne czy postępującym kryzysem demograficznym. Pierwszą decyzją Władimira Putina po inauguracji było podpisanie „Dekretu Majowego” (майский указ) dotyczącego nakreślenia celów w polityce wewnętrznej na bieżącą kadencje, takich jak zwiększenie długości życia obywateli (z 73 lat w tej chwili do 78 w 2030), zajęcie czwartego miejsca w światowym rankingu PKB (obecnie piąte) czy zwiększenie wartości płacy minimalne do 35 000 rubli (obecnie 19 462).

Bibliografia

• M.Eckel, More Years For Putin. Five Things To Watch For, Radio Free Europe, https://www.rferl.org/a/russia-putin-election-what-to-watch-for/32863511.html,
  dostęp 12.V.2024.
• Putin Inaugurated In Ceremony Marked By Western Boycott, Radio Free Europe, Putin Inaugurated In Ceremony Marked By Western Boycott (rferl.org), dostęp 11.V.2024
• The ‘menacing’ call with Russia that’s turning into a diplomatic headache for France, Politico, The ‘menacing’ call with Russia that’s turning into a diplomatic headache for France – POLITICO, dostęp 12.V.2024.
• Vladimir Putin has been sworn in as President of Russia, Kremlin.ru, http://en.kremlin.ru/events/president/news/73981, dostęp 12.V.2024.

• Путин подписал новый «майский указ». Вот что он обещает россиянам к 2030 годy, Meudza, https://meduza-io.ceno.life/feature/2024/05/07/putin-podpisal-novyy-mayskiy-ukaz-vot-chto-on-obeschaet-rossiyanam-k-2030-godu, dostęp 11.V.2024.
• У Мишустина будет десять заместителей, Kommiersant, https://www.kommersant.ru/doc/6690167, dostęp 11.V.2024.

Photo: pixabay.com