Miejsca pamięci Zbrodni Katyńskiej w Zawierciu

Dęby Pamięci posadzono 20 maja 2009 roku w ramach programu „ Katyń…Ocalić od zapomnienia” z inicjatywy nauczycieli oraz uczniów Gimnazjum Nr 1 w Zawierciu. Dęby zostały posadzone dla upamiętnienia dwóch oficerów ziemi zawierciańskiej: podpułkownika Rudolfa Geyera oraz majora Władysława Drabarka, zamordowanych w Charkowie strzałem w tył głowy w 1940 roku. Z kolei na monumencie, który uroczyście został odsłonięty w dniu 13 kwietnia 2012 roku, umieszczona jest tablica o treści: „ SYNOM ZIEMI ZAWIERCIAŃSKIEJ JEŃCOM WOJENNYM ZAMORDOWANYM W 1940 ROKU PRZEZ SOWIECKIE NKWD W CHARKOWIE, KATYNIU, MIEDNOJE I OSTASZKOWIE”. Na frontowej ścianie monumentu umieszczono 104 nazwiska ofiar Zbrodni Katyńskiej. Wspomnieć należy, iż w kwietniu, corocznie na Placu im. Teodora Stosika, przy dębach oraz monumencie realizowane są uroczystości upamiętniające kolejne rocznice Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Podpułkownik Rudolf GEYER- ur. 21.10.1897r. w Ostrowie. W latach 1915-1918 walczył w szeregach armii Austro-Węgier. W 1918 roku zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego i został przydzielony do 5 Pułku Piechoty Legionów w którego szeregach walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1925 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza, skąd trafił do 11 Pułku Piechoty w Tarnowskich Górach. W 1939 roku pełnił służbę na stanowisku komendanta 111 Obwodu Przysposobienia Wojskowego w Zawierciu przy 11 Pułku Piechoty, jednocześnie będąc dowódcą Zawierciańskiego Batalionu Obrony . W sierpniu 1939 roku został sformowany 201 Pułk Piechoty. W kampanii wrześniowej pułk walczył w składzie 55 Dywizji Piechoty. W bitwie pod Tomaszowem Lubelskim major Rudolf Geyer został ranny. Za udział w walkach z Niemcami odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po agresji ZSRR na Polskę, wzięty do niewoli sowieckiej i przewieziony do obozu w Starobielsku. W 1940 roku został zamordowany w Charkowie. W 2007 roku został pośmiertnie awansowany do stopnia podpułkownika.Major Władysław DRABAREK- ur.15.12.1892 r. w Przedeczu. Był kapitanem służby zdrowia w rezerwie, doktor medycyny, chirurg. Od 1920 roku w Wojsku Polskim w Szpitalu Okręgowym w Kielcach, następnie był lekarzem w obozie jeńców w Strzałkowie. Od 1922 roku był ordynatorem oddziału wewnętrznego w Szpitalu Rejonowym w Kaliszu. W 1939 roku pracował w 504 Szpitalu Polowym w Tarnopolu. Po agresji sowieckiej na Polskę, wzięty do niewoli do obozu jenieckiego w Starobielsku, w 1940 roku zginął strzałem w tył głowy w Charkowie. W bazylice pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Zawierciu, znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona pamięci dr. Władysława Drabarka. Pośmiertnie został awansowany do stopnia majora.Tekst oraz zdjęcia: Damian Liszczyk