Są nazwiska, które prawdziwi Gdowianie powinni mieć wyryte w sercach na zawsze. Henryk Cebula, Konstanty Jasielski, Ludwik Parecki, ks. Jan Smółka. To wielcy Gdowianie związani z przedwojennym Gdowem, polskim Gdowem.
Dziś warto pamiętać, iż właśnie końcówka lat 40-tych XX wieku była symbolem końca przedwojennej polskiej rzeczywistości, którą przerwała okupacja niemiecka. To był czas kiedy ogromna ilość lokalnych społeczników samorządowych zaginęła lub rozproszyła się. A ci, którzy na tamten czas przeżyli, nie kryli swojej ogromnej euforii z odzyskania wolności. Przez kilka kolejnych lat intensywnie próbowali przywrócić państwowość sprzed 1939 roku. Niestety, gwałtownie skapitulowali pod naciskiem bezpardonowej fali komunistycznej. I właśnie tamten czas to był okres kiedy zmarło kilku cenionych i zasłużonych dla przedwojennego Gdowa działaczy.
17 sierpnia 1949 roku, w wieku 78 lat zmarł niekwestionowany autorytet wszystkich gdowian Henryk Cebula, wieloletni wójt, do końca życia zagorzały zwolennik Wincentego Witosa. Warto przypomnieć, iż w czasie okupacji niemieckiej dom Cebulów był stałym obiektem obserwacji różnych szpicli i donosicieli, co świadczyło o jego olbrzymim zaangażowaniu nie tylko w lokalne ale i ogólnopolskie sprawy. Tuż po wyzwoleniu na krótko, do 21 lutego 1945, jeszcze raz sprawował funkcję wójta gminy Gdów. Powołano wtedy czteroosobowy Zarząd Gminny w składzie: Ludwik Parecki, Karol Piela, Jan Łaciak i Józef Wątorek.
24 lipca 1950 roku zmarł wybitny nauczyciel i wychowawca młodzieży, światły samorządowiec oraz wielki społecznik Konstanty Jasielski.
24 października 1952 roku, w wieku 66 lat, zmarł w Krakowie Ludwik Parecki, przedwojenny wójt Gdowa i wieloletni sekretarz gminy.
18 lipca 1954 roku, odszedł ks. Jan Smółka, inicjator licznych przedsięwzięć na potrzeby lokalnego społeczeństwa.
Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku utrwaliła się na dobre światopoglądowo-pokoleniowa zmiana, która do 1989 roku dzierżyła władzę na gdowskiej ziemi.
