Gębarski Seweryn Józef urodził się 20 października 1900 roku w Zawierciu. Syn Juliana Gębarskiego (urzędnika TAZ) i Franciszki z Gładysiewiczów, wnuk powstańca styczniowego. Ukończył Państwowe Gimnazjum Filologiczne w Częstochowie. Wychowany w duchu patriotycznym, od najmłodszych lat poświęcił się służbie dla Ojczyzny. Uczestnik walk o niepodległość Państwa Polskiego. Służył w dawnej Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) od 1916 do 1917 roku. Zmieniając datę urodzenia na rok 1899 wstąpił jako ochotnik do
Wojska Polskiego w roku 1917 roku. 12.04.1921 r. przybył z Dowództwa 2 Armii, 15.04.1921 r. zwolniony z wojska rozkazem M.S.Wojsk.L.661/256. Decyzją członków Związku Byłych Żołnierzy Polskiej Siły Zbrojnej - Komendy Oddziału w Zawierciu z dnia 26.06.1939 r. Seweryn Gębarski został wybrany na Zastępcę Komendanta Związku- Komendy Oddziału w Zawierciu. Podczas wojny na frontach bolszewickim i ukraińskim niejednokrotnie złożył dowody męstwa i wytrwania. Odznaczony Medalem Pamiątkowym „Za Wojnę 1918-1921”. Był członkiem min. Związku Ochotników Armii Polskiej w Zawierciu oraz Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Zawierciu. Seweryn Gębarski był założycielem oraz pierwszym prezesem klubu KS „Warta” Zawiercie w latach 1921-1924 (źródło: Jarosław Janik, Sławomir Gębka „Warta Zawiercie 1921-2021, 100 lat, Historia Piłki Nożnej” -2021). Dom przy ulicy Staroszkolnej Mieszkał w nim Seweryn GębarskiWiesława Gajosińska nauczycielka druga zona Seweryna GębarskiegoWspomnieć należy, iż imię i nazwisko Seweryna Gębarskiego widnieje na monumencie pomnika Marszałka Piłsudskiego, który jest usytuowany na osiedlu „Żabki” w Zawierciu. Seweryn Gębarski mieszkał w Zawierciu przy ulicy Staroszkolnej, zmarł 10 kwietnia1970 roku. Nadmienić należy, iż po przedwczesnej śmierci pierwszej żony Sabiny, Seweryn Gębarski zawarł ponowny związek małżeński z Wiesławą Gajosińską (ur. 22.01.1914 r. w Zawierciu), nauczycielką, absolwentką Seminarium Nauczycielskiego w Zawierciu (rocznik maturalny 1934), prowadzącą w okresie okupacji na terenie Zawiercia tajne nauczanie. Zasłużona kombatantka, wyróżniona wieloma odznaczeniami min. Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, zmarła 17 stycznia 2008 roku. Wiesława Gajosińska została ujęta w Informatorze o zbiorach archiwalnych Fundacji Generał Elżbiety Zawackiej, Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz wojskowej służby Polek https://zawacka.pl/uploads/dokumenty/Informator5.pdf w wykazie teczek osobowych kobiet- żołnierzy pod poz. 965, numer inwentarzowy 82/WSK. Do organizacji istniejącej w okresie międzywojennym Przysposobienie Wojskowe Kobiet (PWK) wstąpiła w 1931 roku , chcąc być przygotowaną na wypadek wezwania do udziału w obronie Ojczyzny. Przynależała także do Związku Pracy Obywatelskiej Kobiet. Seweryn Gębarski został pochowany wraz z żoną Wiesławą w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Zawierciu. Bratem Seweryna Gębarskiego był Mieczysław Gębarski, który był członkiem podziemnej organizacji wojskowej nazywanej „Grupą Stosika”. W czerwcu 1940 roku działalność organizacji została sparaliżowana. Nastąpiły liczne aresztowania na skutek zdrady jednego z członków organizacji w osobie Stefana Krzaka, byłego funkcjonariusza polskiej policji państwowej. Przystąpił on dobrowolnie do organizacji, dostarczył choćby na jej użytek dwa pistolety. niedługo nawiązał kontakt z gestapo w Zawierciu i stał się płatnym konfidentem. Aresztowany został min. Teodor Stosik oraz Mieczysław Gębarski. Stosik przy pomocy magazynier Mieczysława Gębarskiego i ogrodnika miejskiego Syguli ukrył 13 kg materiału wybuchowego. Wyrokiem sądu w Berlinie 12 maja 1942 roku zostali skazani na karę śmierci przez ścięcie gilotyną. Na stronie https://gedenkstaette-ploetzensee.de/tatenbuch/recherche/person/gembarski-mieczyslaw znajdują się dane i dokumenty związane z księgą zgonu Mieczysława Gębarskiego (pisownia nazwiska Gembarski). Według tłumaczenia z języka niemieckiego na język polski: Mieczysław Gębarski urodził się 26.01.1896 roku w Zawierciu jako syn urzędnika państwowego. Po ukończeniu szkoły podstawowej i handlowej rozpoczął praktykę jako drukarz tkanin, której nie udało mu się ukończyć z powodu I wojny światowej. Został tymczasowo zatrudniony jako nauczyciel szkoły podstawowej przez rząd austriacki, którego wojska okupują rejon Zawiercia. Jako członek armii polskiej Gębarski brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1919r. W latach 1920-1930 pracował jako drukarz tkanin w przędzalni w Zawierciu. Po pracy jako urzędnik w urzędzie skarbowym w Częstochowie, w 1938 roku powrócił do pracy jako drukarz tkanin. Po niemieckiej inwazji na Polskę nie został już powołany do wojska , ale objął wakujące stanowisko kierownika miejskiego magazynu drogowego przy budowie dróg w Zawierciu. Po zajęciu Polski przez Wehrmacht Mieczysław Gębarski przyłączył się do krajowego ruchu oporu i zdobywał materiały wybuchowe na zbrojną walkę z nazistowskim reżimem okupacyjnym. Został aresztowany 19.06.1940 roku na podstawie nakazu aresztowania wydanego przez Sąd Rejonowy w Lublinie w dniu 7.11.1940 r.- 4 GS 404/40, przebywał w więzieniu w Opolu, skazany na śmierć 9.01.1942 r. przez II Senat „Sądu Ludowego” za „przygotowanie do zdrady stanu” i zamordowany w więzieniu karnym Plötzensee 12.05.1942 roku w Berlinie- śmierć przez ścięcie.P.S. Dziękuję członkom rodziny Państwa Gębarskich: Pani Aleksandrze Parzoch oraz Pani Bernardzie Gębarskiej za merytoryczną pomoc przy opracowaniu niniejszego artykułu.Tekst Damian Liszczyk, zdjęcia: Damian Liszczyk, archiwum rodzinne Aleksandry Parzoch
