“Wstydzę się, Wysoki Sądzie, gdy patrzę, jak mój kraj – ten sam, który w 2022 roku przyjął 3 miliony Ukraińców z otwartymi ramionami – dziś odmawia choćby kubka wody irackim dzieciom. Ten sam naród, który zbierał koce i leki dla Charkowa, jednocześnie pozwala, by na jego granicy umierali ludzie z Bliskiego Wschodu i Afryki. Gdzie podziała się pamięć o polskich uchodźcach w Teheranie podczas II wojny światowej, emigracji solidarnościowej w latach 80, czy chociażby emigracji zarobkowej po wejściu Polski do UE. gwałtownie zapomnieliśmy jako społeczeństwo jakie mogą być przyczyny migracji, i iż pomoc drugiego człowieka w sytuacji skrajnej jest często na wagę życia.”
– mec. Anna Jaczun reprezentująca Stowarzyszenie Interwencji Prawnej w mowach końcowych na procesie pięciu aktywistów pomagających uchodźcom na granicy polsko – białoruskich. Zachęcamy do posłuchania całej mowy na kanale YT Czaban robi raban. Ciary.
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=FQLi4LCGa2Y&fbclid=IwVERDUAMlFi1leHRuA2FlbQIxMAABHp6mfYFMFfYemDyBbDGBp8rWmxOXaRME__90yFnDel0mJ6jBadEhiehw4gDT_aem_ARU6_ix4xOe-4mH8-mlGUA
Żródło materiału: Stowarzyszenie Interwencji Prawnej
