Były komandos GROM-u zawitał do Gniezna. „W Iraku widziałem rzeczy, o których się nie mówi”

W auli Instytutu Kultury Europejskiej UAM w Gnieźnie rozległy się oklaski, gdy na scenę wszedł wysoki mężczyzna o sportowej sylwetce i charakterystycznym, krótkim ścięciu. Paweł Mateńczuk – przez 14 lat żołnierz elitarnej formacji GROM, weteran misji w Iraku i Afganistanie – nie wyglądał na człowieka, który widział tyle wojennego piekła. Jego spokojny głos i uważne spojrzenie kontrastowały z dramatycznymi historiami, które przeżył.

Spotkanie, które odbyło się w środę, 16 kwietnia, zgromadziło głównie młode osoby z klas mundurowych. Organizowane przez Bibliotekę Publiczną Miasta Gniezna we współpracy z UAM i Europejską Fundacją Wolnych Idei, przyciągnęło nie tylko miłośników militarnej tematyki, ale także młodzież zainteresowaną historią współczesnych konfliktów.

Mateńczuk, odznaczony Złotą Odznaką GROM-u i Krzyżem Komandorskim Orderu Krzyża Wojskowego, opowiadał o swojej drodze od 1. Pułku Specjalnego Komandosów przez libańską misję ONZ po najbardziej niebezpieczne operacje specjalne. Jego relacje z pola walki przeplatały się z refleksjami o odpowiedzialności, braterstwie i trudnych wyborach.

W Iraku widziałem rzeczy, o których nie mówi się w reportażach – wspominał, patrząc na zaległą ciszę w sali. Ale dziś ważniejsze jest dla mnie, co robimy z tym doświadczeniem po powrocie.

Rzeczywiście, Mateńczuk od kilku lat angażuje się w pomoc humanitarną, współpracując z Polską Akcją Humanitarną i Muzeum Powstania Warszawskiego. Podkreślał, iż służba nie kończy się na ostatnim dniu w mundurze.

Dyskusję prowadzili dr Piotr Pawlak z UAM i Maciej Chosiński z Europejskiej Fundacji Wolnych Idei, starając się pokazać różne perspektywy współczesnego żołnierza – nie tylko jako wykonawcy rozkazów, ale także świadka historii i uczestnika życia społecznego.

Po części oficjalnej Mateńczuk jeszcze długo rozmawiał z uczestnikami, podpisywał książki i pozował do zdjęć. Dla wielu młodych ludzi stał się żywym przykładem, iż patriotyzm to nie tylko słowa, ale konkretne czyny i postawa.