Według Süddeutsche Zeitung aby zrozumieć sens tej reformy, konieczne jest odwołanie się do powojennej historii Republiki Federalnej Niemiec. Po 1945 roku niemieckie państwo świadomie ograniczyło kompetencje swoich służb specjalnych, traktując wywiad jako narzędzie zbierania informacji, a nie aktywnego oddziaływania. Ta powściągliwość była reakcją na doświadczenia III Rzeszy i stanowiła fundament niemieckiej kultury strategicznej. Jak pisze gazeta, przez dekady utrzymywało się przekonanie, iż bezpieczeństwo RFN powinno opierać się przede wszystkim na prawie, sojuszach i multilateralizmie, a nie na działaniach ofensywnych prowadzonych w tajemnicy.
