Niepewna przyszłość Syrii: Taktyczny sukces Izraela i Druzów

Wydarzenia w syryjskiej muhafazie Suwejda można rozpatrywać na dwóch poziomach: wewnętrznym syryjskim oraz regionalnym. jeżeli chodzi o ten pierwszy to pokazują one to, iż sytuacja w Syrii daleka jest od stabilizacji, a dżihadystyczna natura nowych władz stanowi realne zagrożenie dla mniejszości religijnych i etnicznych zamieszkujących Syrię. W tym kontekście entuzjazm niektórych komentatorów wyrażany w stosunku do ugrupowań, które przejęły władzę w Damaszku po obaleniu Assada, w tym w szczególności unikanie określania ich mianem dżihadystów, okazał się przedwczesny. W szczególności jednak bierna postawa wobec wcześniejszych nadużyć rządzących dżihadystów wobec mniejszości, w tym w szczególności masakry alawitów na syryjskim wybrzeżu w marcu 2025, przyczyniła się do zaostrzenia problemu. Warto przypomnieć, iż w **marcowych rzeziach zginęło około 2 tys. osób, w większości alawickich i chrześcijańskich cywilów**. Choć nowy przywódca kraju Ahmad asz-Szaraa obiecał pociągnąć do odpowiedzialności winnych tamtych masakr to nie doszło do tego. Ta bezkarność stanowiła zachętę do nowych rzezi, a niektóre podmioty zewnętrzne (w szczególności Iran i Izrael, choć każde z nich kierując się inną motywacją) zainteresowane były tym by Syria pogrążyła się w chaosie. Destabilizacji sprzyjała też bierność Zachodu, który postanowił nie naciskać na nowe władze Syrii by ukarać winnych i zapewnić większą inkluzyjność rządu.