Z czego żyli mieszkańcy Piotrkowa w 1881 roku? Według spisu przeprowadzonego w 1881 roku, w mieście panowała spora różnorodność. Piotrkowianie mieli fach w rękach i sporo było w mieście różnego rodzaju rzemieślników. Miasto miało także dość znaczne zastępy urzędników, wojskowych i pracowników związanych z koleją warszawsko - wiedeńską.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/czy-piotrkow-trybunalski-moze-byc-atrakcyjny-dla-turystow-nie-uwierzycie-ile-osob-zatrzymuje-sie-w-miescie-na-nocleg/AH6akWKBDCwSCDCinUJSGubernia piotrkowska napędzała rozwój
Gdy Imperium Rosyjskie, którego częścią było Królestwo Polskie przeżywało rozwój przemysłowy, podobne procesy zachodziły też w guberni piotrkowskiej. Rozkwit miasta i regionu, jaki rozpoczął się po utworzeniu guberni w 1867 roku, został jednak przystopowany kryzysem gospodarczym lat 1880-1881.
Rozwijający się przemysł napotkał bariery w postaci ceł i braku swobody handlu z innymi państwami. Na świecie rok 1881 przyniósł także dramatyczne wydarzenia. W Afryce południowej trwały wojny burskie, a w Sudanie kaznodzieja Muhammad Ahmad Ibn Abd Allah, przybrał tytuł Mahdiego i wzniecił zakończone sukcesem powstanie przeciwko europejskim kolonizatorom. W Ameryce Północnej szeryf Pat Garrett zastrzelił rewolwerowca Billy Kida, a w Petersburgu 13 marca 1881 roku w zamachu bombowym zginął car Rosji Aleksander II Romanow.
Piotrków Trybunalski w tym czasie spokojnie się bogacił. Miasto miało już około 20 tysięcy mieszkańców. Zawody wykonywali zarówno prestiżowe, jak adwokat czy oficer carskiej armii, ale nie brakowało też praczek lub wyrobników. Piotrków miał w tym czasie wśród mieszkańców 25 właścicieli fabryk.
https://trybunalski.pl/wiadomosci/historia/kino-hawana-w-piotrkowie-przetrwalo-pol-wieku-pierwsze-kino-panoramiczne-zastapil-inny-budynek-zdjecia/ybeXe74MqQBqXcLXime5Z czego żyli mieszkańcy Piotrkowa?
Piotrków w 1881 roku był miastem zamieszkiwanym przez licznych urzędników państwowych zwanych oficjalistami, a także pracujących na rzecz kolei zarówno maszynistów, jak i biuralistów. Maszynistów Dróg Żelaznych i ich pomocników było 76, a oficjalistów Drogi Żelaznej 135. Urzędników Drogi Żelaznej zatrudniano 28.
Spora rzesza to urzędnicy cywilni i wojskowi - 366 mieszkańców Piotrkowa. Oficerów naliczono 65, a żołnierzy 59. Z kolei woźnych biurowych i stróżów więziennych 76.
Najliczniejsza była jednak w Piotrkowie rzesza reprezentująca jeden zawód: służąca lub służący. Zamożniejsi mieszkańcy zatrudniali aż 1903 służących, z tego 1636 to kobiety. Dla kamieniczników pracowało także 160 stróżów.
Kolejną liczną grupę stanowili tak zwani wyrobnicy. Do takiego zatrudnienia w 1881 roku przyznawało się 666 mężczyzn i 246 kobiet.
Handel dawał pracę i utrzymanie również całkiem sporej grupie piotrkowian. Handlujących właścicieli składów i sklepów było 362. Subiektów zatrudniano w mieście 167. Do tego dochodziło jeszcze 182 przekupniów.
Sporo osób utrzymywało się z krawiectwa i szewstwa. W Piotrkowie wówczas było 202 krawców, 68 szwaczek i 267 szewców.
Sporządzający spis z 1881 roku naliczyli w mieście 53 prostytutki. A kobiet zajmujących się niańczeniem dzieci, czyli bon naliczono 18. Ponadto po mieście krążyło pięciu dorożkarzy oraz 6 kataryniarzy.
Podczas spisu 75 osób twierdziło, iż żyje z jałmużny.
