Ma to być miejsce „biernej rekreacji” dla mieszkańców osiedla Kochanowskiego – tak o planach zagospodarowania terenu Cmentarza Żydowskiego w Płocku mówił Artur Zieliński, wiceprezydent miasta. Już pod koniec 2024 roku pisaliśmy, iż w ratuszu ogłoszono, iż istnieje koncepcja wykorzystania tego miejsca.
Zgodnie z planem, teren ma pełnić dwie funkcje: parku oraz symbolicznej przestrzeni nawiązującej do przedwojennego cmentarza.
– Naturalne rabaty, swobodny układ alejek oraz wygodne, drewniane siedziska mocowane na gabionach i inne elementy małej architektury stworzą przestrzeń parkową sprzyjającą biernej rekreacji – zapowiadał w grudniu ubiegłego roku wiceprezydent Płocka.
Przestrzeń parku uzupełni regularna kompozycja: szeroka aleja – odtworzenie głównej alei dawnego cmentarza – oraz poprzeczne pasy niskich, koszonych traw, symbolizujące boczne alejki. Całość podkreśli układ wyniesionych rabat ograniczonych murkami z gabionów. Historię miejsca przybliżą rozlokowane na terenie tablice informacyjne.
Oferty wpłynęły
Ratusz przystąpił do realizacji projektu i ogłosił przetarg na zagospodarowanie terenu po cmentarzu. Do magistratu wpłynęło siedem ofert.
– Mieszczą się one w przedziale od 5 do 9,2 mln zł. Trzy z nich wpisują się w nasz budżet zaplanowany na to zadanie, który wynosi 6 mln zł. Przetarg możemy rozstrzygnąć jeszcze latem i w sierpniu podpisać umowę z wybranym wykonawcą – mówi Andrzej Nowakowski, prezydent Płocka.
Wykonawca będzie miał 12 miesięcy na zagospodarowanie terenu zielonego przy ul. Mickiewicza. Co ważne, zakres prac ziemnych oraz ingerencji w grunt ma zostać ograniczony do minimum.
– Istniejącą ścianę z macewami oraz pomnik poddamy renowacji – zapewnia włodarz miasta.
Lata historii
Cmentarz przy ul. Mickiewicza został założony w 1845 roku. Jak podaje Płocka Lokalna Organizacja Turystyczna, miał powierzchnię około 3,7 ha. Znajdował się tam pomnik z 1949 roku, upamiętniający ofiary obozów zagłady w Treblince, Majdanku, Oświęcimiu, Bełżcu i Sobiborze. Jego twórcą był płocczanin, inż. Arie Lejb Perlmuter.
Pomnik został rozebrany w 1970 roku, a dekadę później zastąpiono go nowym. Na nielicznych zachowanych nagrobkach znajdują się napisy w języku polskim i hebrajskim. W tzw. „murze płaczu” umieszczono fragmenty płyt nagrobnych, pochodzących prawdopodobnie ze starego cmentarza żydowskiego, który znajdował się tuż przy liceum im. Władysława Jagiełły. Został on doszczętnie zniszczony przez Niemców i zamieniony w park.
